บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 18 หน้า 3

ริกิเดินตามออกมาติด ๆ “หยุดนะซาโตชิ!”

“ผมจะฆ่าไอ้ทาเคชิกับไอ้เคนอิจิด้วยมือผมเอง”

“อย่าเพิ่งวู่วาม”

“มันสองคนต้องชดใช้ ที่ทำให้ไอโกะเจ็บ”

ซาโตชิหุนหันจะออกไป ริกิรีบหันไปสั่งจูโร่และลูกน้องที่วิ่งเข้ามาพอดี “จับตัวซาโตชิไว้”

จูโร่และเหล่าลูกน้องปราดเข้ามาล้อมซาโตชิ ซาโตชิกวาดสายตาจ้องทุกคนเขม็ง ก่อนเงื้อดาบตวัดไล่ลูกน้องที่ขวางทาง ลูกน้องบางคนหลบได้ บางคนโดนฟาดเจ็บตัว 

จังหวะหนึ่ง จูโร่ปรี่เข้าไปล็อคตัวซาโตชิได้ ลูกน้องคนอื่นจึงรีบกรูเข้าไปช่วยจับตัวซาโตชิไว้ 

ซาโตชิโวยวาย ดิ้นรน “ปล่อยฉัน ! ปล่อย....!!” ซาโตชิทรุดคุกเข่าลงกับพื้น ด้วยความคั่งแค้น ริกิรีบเข้ามาคว้าดาบไปจากมือซาโตชิ 

“ห้ามผมทำไม” ซาโตชิตะโกนถามริกิ แววตาเต็มไปด้วยความแค้นที่ต้องการชำระ  ริกินิ่งมองซาโตชิ เครียด หนักใจ 

ในสวนบ้านมิซาว่า ซาโตชิหันขวับมองริกิด้วยความตกใจ “เคนอิจิคือเด็กที่พ่อเก็บมาเลี้ยง”

ริกิขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน คิดแค้นเคนอิจิ “เคนอิจิ ซะโต้ เป็นฉากหน้าค้าสิ่งผิดกฎหมายในเมือง และเป็นสุนัขรับใช้คอยเล่นงานโอะนิซึกะให้เรา” 

ซาโตชิอึ้ง ไม่คาดคิดมาก่อน

“การแต่งงานของไอโกะกับทาเคชิ จะทำให้มิซาว่าขึ้นมาเทียบเท่าโอะนิซึกะ และครองเมืองได้ไม่ยาก แต่พอไอโกะท้อง” ริกินิ่งข่มความรู้สึกเจ็บปวดพักหนึ่ง “มิซาว่ากับโอะนิซึกะไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกันอีก”

“เราจะประกาศตัวเป็นศัตรูกับโอะนิซึกะใช่มั้ย”

“มีสุนัขรับใช้อย่างเคนอิจิ  เราจะเหนื่อยเองทำไม”  

“เรื่องไอโกะ?” น้ำเสียงซาโตชิยังคงเจ็บแค้นเคนอิจิไม่หาย

“พ่อเองก็เจ็บแค้นไอ้เคนอิจิไม่น้อยไปกว่าแก แต่เราต้องใช้มันทำงานใหญ่...เมื่อไหร่ที่ทาเคชิกับริวไปลงนรก ไอ้เคนอิจิต้องหมดลมหายใจ”

สีหน้าพ่อลูกเต็มไปด้วยความโกรธแค้นที่รอวันชำระ

ห้องทำงานเคนอิจิ เคนอิจิกางแผนที่กระดาษแผ่นใหญ่บนโต๊ะ ชี้เส้นทางเดินเรือ “เปลี่ยนช่องทางขนผู้หญิงกับยาล็อตใหม่ที่จะเข้ามาอาทิตย์หน้า” 

ชินอิจิ โคเฮและยามะ ทำสีหน้าประหลาดใจ 

“แล้วจะหลบสายตาเจ้าหน้าที่ได้หรือครับ” ยามาถาม