บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 15 (จบบริบูรณ์) หน้า 17
วิวรรณยืนข้างอรณี มองประภาพรรณด้วยสายตารังเกียจ
“ป้าอยากให้หนูอรเข้าใจป้าด้วยนะ ป้าต้องสอบสวนเรื่องที่เงินสมาคมหาย ถ้าไม่ทำ ป้าก็มีความผิด ที่ปล่อยให้เรื่องนี้เงียบ”
“หนูเข้าใจค่ะ แต่หนูก็คิดว่า คุณแม่ไม่เกี่ยว”
“เกี่ยวสิคะ คุณหญิงบังคับให้ดิฉันเซ็นรับเงินแทน”
“โทษคุณหญิงกะเอาตัวรอด คุณหญิงไปจับมือเธอเซ็นหรือไง ไม่พูดล่ะ ว่าตัวเองก็ได้เปอร์เซ็นต์ที่คุณหญิงให้”
ประภาพรรณร้อนตัว “ไม่จริงนะคะ ฉันไม่ได้รับเงินอะไรเลย”
“พอแล้ว ประภาพรรณ ฉันรู้ว่าเธอก็ไม่ได้มือสะอาดนักหรอก” ประภาพรรณหน้างอทันที
คุณหญิงพันฉวีหันมาทางอรณี “ป้าขอคุยกับคุณหญิงทรงศิริหน่อยได้มั้ย” อรณีมองคุณหญิงพันฉวีที่ขอร้อง
สระน้ำบ้านทรงศิริ คุณหญิงทรงศิริลุกหันมา จะเดินเข้าบ้าน เห็นคุณหญิงพันฉวีเดินมากับประภาพรรณ คุณหญิงทรงศิริตาวาว ปริตตามอง อรณีเดินตามมากับวิวรรณ “ฉันมาเยี่ยมค่ะ”
“ชั้นไม่ได้เป็นอะไร”
“เห็นเค้าบอกว่าหลังงานศพท่านนายพล คุณหญิงก็ไม่ออกจากบ้านเลย “
“เรื่องของพวกปากพล่อย” คุณหญิงพันฉวีผงะที่คุณหญิงทรงศิริสวนแรง ไม่ไว้หน้า
“บอกไปเลยสิคะ ไม่ต้องอ้อมค้อม คุณหญิงพันฉวีท่านมาคุยเรื่องที่คุณหญิงโกงเงินสมาคม จะเอายังไงคะ”
คุณหญิงทรงศิริหันไปคว้าชามข้าวสาดไปทางประภาพรรณทันที ประภาพรรณร้องกรี๊ด ทุกคนตกใจ
“ ไปซะ แล้วอย่ามาเหยียบที่นี่อีก ไม่งั้นคราวหน้าจะเป็นน้ำร้อนราด”
“ทำไมทำแบบนี้ อ๋อ ใช่สิ คุณหญิงไม่เคยเห็นหัวคนอยู่แล้ว”
“ไปสิ หรืออยากเจอน้ำกรดก่อนน้ำร้อน” วิวรรณไล่ซ้ำ ประภาพรรณกระฟัดกระเฟียด คุณหญิงพันฉวีหันไปสั่ง
“ไปรอฉันที่รถ”
“คิดให้ดีก่อนนะ ถ้าจะให้ข้าวให้น้ำ หมาที่มันเลี้ยงไม่เชื่อง”
“ชั้นไม่เข้าข้างคนผิด”
“เพราะแกไม่มีทางเลือกแล้วไง ตอนแรกแกไม่ได้คิดแบบนี้ แกเต็มใจทำทุกอย่างเพราะแกก็อยากได้เงิน”
“ไม่จริง”
“จริง ชั้นเป็นพยานได้”
ประภาพรรณอึ้ง วิวรรณกำหมัด ประภาพรรณกลัวถูกรุม รีบเดินออกไปก่อน