รีเซต

บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 1

บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 1
Entertainment Report_1
25 กันยายน 2561 ( 20:14 )
320.7K
นางทิพย์ ตอนที่ 1
32 หน้า

นางทิพย์ ตอนที่ 1

บทประพันธ์ : แก้วเก้า / บทโทรทัศน์ : ดารากร

 

( ดูละครเต็มอิ่มแบบนันสต๊อป ลูกค้าทรูมูฟ เอช รับเน็ต 2GB ดูทรูไอดีฟรี เปิดทรูไอดีทุกวันรับฟรีทุกวัน ตั้งแต่วันนี้ - 30 พ.ย.61 คลิกเลย bit.ly/2Mn3hWr)

กรุงศรีอยุธยา เดือนสี่ เก้าค่ำ ปีกุน พุทธศักราช ๒๓๑๐ (หนึ่งเดือนก่อนกรุงศรีอยุธยาแตก) แสงไฟวาบขึ้นเหนือยอดปราสาทและแผ่นดินที่ล้อมรอบด้วยคูน้ำรอบกำแพงเมืองหลายดวง  ประกายไฟสว่างวาบจ้าจัดแม้จะเป็นเวลากลางวัน ทัพทหารอังวะที่กำลังระดมยิงกระสุนปืนใหญ่ข้ามกำแพงกรุงศรีอยุธยา ทหารกรุงศรีที่เชิงป้อมโดนกระสุนปืนใหญ่  ร่างแหลกเหลว หลายคนร่วงตกลงมา กระสุนหลายลูกตกลงใจกลางเมือง ข้างเจดีย์วัด  แรงระเบิดทำให้ไฟติดทั่วหลังคามุงจาก บ้านเรือนทั้งในตลาดและริมแม่น้ำกำลังมอดไหม้ ชาวบ้านที่กำลังหนีตายโดนสะเก็ดระเบิด กรีดร้อง หลายคนเลือดท่วมร่าง ล้มลง หลายคนวิ่งหนีอลหม่าน

 

พระที่นั่งข้างในพระราชวัง สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ หรือขุนหลวงเอกทัศ ทรงยืนไหล่ลู่ พระพักตร์หมองเศร้า  เจ้าจอมเพ็ญ เจ้าจอมแมน สองเจ้าจอมคนโปรดนั่งห่างไปกับข้าหลวงสาวอีกหลายคน  ทุกคนตัวสั่นงันงก กลัวเสียงปืนใหญ่

“ศัตรูยกทัพมาเย้ยถึงหน้ากำแพงเมือง  อยุธยากำลังจะเสื่อมศักดิ์ก็เพราะตัวกู  กูผู้โฉดเขลา มิอาจรักษาเกียรติแห่งแผ่นดิน กูผู้รักษามหาเศวตฉัตรไว้ไม่ได้”

เสียงกระสุนปืนใหญ่อีกลูกข้ามกำแพงเมืองเข้ามา  ตกแตกระเบิดเสียงดัง  เจ้าจอมสองคนกรีดร้องด้วยความกลัว พากันลุกวิ่งพร้อมนางใน หลบไปด้านหลัง สมเด็จฯ ทรงก้ม ทอดพระเนตรไปที่ออกญาพิชิตแสนพล นาย กองหนุ่มผู้จงรักภักดี ร่างกายกำยำที่หมอบอยู่แทบเท้า พระสุรเสียงเอ่ยขึ้นเฉียบขาด  “ออกญาพิชิตแสนพล”

ใบหน้าแววตาเด็ดเดี่ยวของออกญาพิชิตแสนพลเงยขึ้นเพียงเล็กน้อย เพื่อรับคำสั่ง

“การที่ข้าจะให้เจ้าทำต่อไปนี้  สำคัญยิ่ง”

“พระพุทธเจ้าค่ะ แม้ต้องถวายชีวิต  เกล้ากระหม่อมก็เต็มใจ”

“จงเอาทหารคู่ใจ คุ้มภัยพาลูกแลเมียข้า เจ้าจอมนางในผู้ไร้ที่ไป พาพวกมันหนีไปซุ่มซ่อนตัวให้พ้นศัตรู”

 

กลางวัน ในป่า เห็นขบวนเกวียนเจ้าฟ้า หม่อมห้าม นางในที่กำลังอพยพออกจากกรุงศรี สู่เรือนไทยหัวเมือง

พลาดพลั้งอะไรก็จะไม่ต้องกอดกันตายในเมือง กระจายกันไปอยู่หัวเมืองเสีย รอเวลากลับมากู้ชาติ กู้แผ่นดิน”

ขบวนถูกพรางด้วยเกวียนชั้นดี แต่ไม่มีการตกแต่งประดับประดาสะดุดตา ทหารกรุงศรีคุ้มกันขบวน เกวียนยาวนับสิบ ที่กำลังเร่งเดินทาง

ที่ทางแยก ขบวนเกวียนกำลังเลี้ยวไปทางหนึ่ง อีกทางทัพทหารอังวะ ราว 30 คน ถือธงกำลังขี่ม้ามุ่งมา


32 หน้า