บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 14
นางทิพย์ ตอนที่ 14
บทประพันธ์ : แก้วเก้า / บทโทรทัศน์ : ดารากร
( ดูละครเต็มอิ่มแบบนันสต๊อป ลูกค้าทรูมูฟ เอช รับเน็ต 2GB ดูทรูไอดีฟรี เปิดทรูไอดีทุกวันรับฟรีทุกวัน ตั้งแต่วันนี้ - 30 พ.ย.61 คลิกเลย bit.ly/2Mn3hWr)
ในบ้านพระยามหศักดิ์ เจ้าฟ้าทิพฉายที่กำลังอ่อนแรงมองไปปลายเท้า เห็นร่างพระยามหศักดิ์ปรากฏภขึ้น
“ปล่อย ...ข้า”
“เราไม่ได้ขังท่าน บาปกรรมต่างหากที่ขังท่านไว้”
เจ้าฟ้าทิพฉายเถียง “ข้าไม่มีบาปกรรมอะไร”
“มีสิ เรามีบาปกรรมที่เคยทำไว้กับคนอื่น ข้าต้องถูกจองจำอยู่ที่นี่เพราะเคยเป็นกบฎ คิดคดทรยศบ้านเมือง ข้าตายด้วยความปรารถนาอยากมีอำนาจเหนือราชบัลลังก์ ติดตัวจนลมหายใจสุดท้าย”
เจ้าฟ้าทิพฉายจ้องเจ้าพระยามหศักดิ์ “โซ่ตรวนของข้าคือความโลภ แต่ของท่าน คือความลุ่มหลง”
“ข้ารักออกญา ข้าตายเพื่อเค้า ข้าสมควรได้ความรักตอบ”
“นั่นแหละโซ่ตรวนของท่าน ความปรารถนาแต่ฝ่ายเดียว มันจะรัดชีวิตท่าน ท่านจะไม่หลุดไปจากกรรมที่ก่อไว้ ถ้าท่านยังไม่สำนึก ว่าทำผิดอะไรไว้บ้าง” เจ้าพระยามหศักดิ์เอ่ยเตือนแล้วหายร่างไป
เจ้าฟ้าทิพฉายไม่ยอมแพ้ ยันตัวลุกขึ้น กราดสายตามองเกี้ยวกราด
“ข้าทำเพื่อรักของข้า ข้ามีสิทธิทำเพื่อความรัก คนรักของข้า”
ในร้านขายของเก่า รวิปรียากำลังจับมือปริตตาปลอบให้ใจเย็นๆ “ทุกปัญหามันต้องมีทางออกนะ ตั้งสติก่อน”
ภาธร ทินเทพเข้ามา ปริตตา รวิปรียาหันไปมอง
ทินเทพเข้ามาใกล้ปริตตา “น้องหนู เราจะช่วยกันนะ” ภาธรไม่กล้าเข้ามาใกล้รวิปรียา ได้แต่มอง
“ปริตตาไม่ได้ทำร้ายแสงจันทร์”
“เจ้าฟ้าทิพฉายเป็นคนทำค่ะ”
“เราต้องพาเจ้าฟ้าทิพฉายกลับมา” ทุกคนอึ้ง มองภาธรที่พูดแบบนั้น
“คุณจะพิสูจน์ว่าทิพฉายเป็นคนผลักแสงจันทร์ตกตึกได้ยังไง ในเมื่อทุกคนจะเห็นแค่ปริตตา”
“นี่อาบ้าไปแล้วจริงๆ อาเสียใจที่ทิพฉายหายไปจนเป็นบ้า” รวิปรียาเสียใจฟังแล้วยิ่งเหมือนถูกตอกย้ำ
“แต่เราต้องพิสูจน์ให้ทุกคนรู้ว่าทิพฉาย ไม่ใช่ปริตตา”
“คุณจะพิสูจน์ยังไง ดอกเตอร์ภาธร !!!” รวิปรียาถามเร็ว จ้องภาธร
ในบ้านพระยามหศักดิ์ เจ้าฟ้าทิพฉายรวบรวมจิต มองไปที่หน้าต่าง เห็นแสงลอดผ่านรอยแยกของหน้าต่างเข้า