บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 10 หน้า 5
มุมหนึ่งในโรงพยาบาล รวิปรียามองทินเทพ ทินเทพสายตาอยากรู้มาก “ใครอยู่กับอาภาธรครับ”
รวิปรียายังไม่ทันตอบ เห็นตำรวจ 2 นายกำลังเดินมา ทินเทพมองไปที่ตำรวจแล้วสังหรณ์ใจ
“ตำรวจมาสอบปากคำอาภาธรแน่ๆ”
รวิปรียารีบบอกทินเทพ “ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปคุยกับตำรวจดูก่อน” ทินเทพเดินแยกไปทางตำรวจ รวิปรียามอง ทินเทพถามตำรวจ
“มาเรื่องคนที่ถูกยิงหรือเปล่าครับ อาภาธร อาผมเอง”
ในห้องคนไข้ ภาธรกำลังให้ปากคำตำรวจ 2 นาย สีหน้าภาธรยืนยันหนักแน่น ทินเทพยืนอยู่ข้างเตียง
“ผมคิดว่ายิงผิดตัวครับ ผมไม่เคยมีเรื่องกับใครที่นี่ ไม่เคยมีเรื่องกับมือปืน”
“อาภาธรไม่เคยมีเรื่องกับใครจริงๆครับ อาแค่มาซื้อบ้านเก่า ไปๆมาๆ ไม่ได้อยู่ตลอดด้วยซ้ำ แล้วคนตายที่ยิงอาเป็นใครครับ”
“ตอนนี้ตรวจสอบได้ว่า เพิ่งพ้นโทษจากคุกคดียาเสพติด ยังไงผมอาจจะต้องมาสอบปากคำคุณภาธรอีกรอบ”
“ยินดีครับ ผมยินดีให้ความร่วมมือ”
“ขอบคุณนะครับ” ตำรวจ 2 นายเดินออกไป ทินเทพรอจนตำรวจปิดประตู ก็หันมาทางภาธร
“คุณรวิปรียาบอกว่า มีคนอยู่กับอา” ทินเทพมองไปรอบๆ “ผมไม่เห็นมีใคร”
“เค้าเพิ่งออกไปก่อนตำรวจเข้ามา”
“ใครครับ ... คนที่ช่วยอาเหรอครับ”
มุมหนึ่งในโรงพยาบาล ในเงามืด เจ้าฟ้าทิพฉายยืนมองไปนอกหน้าต่างบานยาว สมชายเป็นวิญญาณอยู่ด้านหลัง “ดีมาก ที่แกฆ่าคนยิงภาธร ต่อไปนี้ แกคือคนที่จะคอยดูแลภาธร อย่าให้เค้ามีอันตรายอีก”
“ครับนาย” สมชายเลือนร่างหายไปในความมืด เจ้าฟ้าทิพฉายสายตาดุเข้ม เต็มไปด้วยอำนาจ
ในห้องคนไข้ ภาธรมองทินเทพที่ถามซ้ำ “ว่าไงครับ ใครอยู่กับอา”
ประตูเปิด ทินเทพ ภาธรหันไปมอง ปริตตาเดินกลับเข้ามา ทินเทพมองปริตตาแล้วหันกลับไปมองภาธร นึกไม่ถึง “น้องหนู อยู่กับอา” ปริตตาเดินมาข้างเตียงภาธร มองเย็นชาใส่ทินเทพ
“ทำไมน้องหนูถึงมาที่นี่ก่อนผม” ทินเทพมองสงสัย “น้องหนูรู้เรื่องอาถูกยิงก่อนผมได้ยังไง”
“ฉันไปที่หมู่บ้าน รู้เรื่องจากชาวบ้านว่าคุณภาธรถูกยิง ก็เลยตามมาที่นี่”
“จริงเหรอครับ อา”