บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 12 หน้า 10
หน้ารีสอร์ท เที่ยงวันยังคงโมโหฟึดฟัด เดือดดาลก้านวงศ์และน้อยใจเดือนสิบจึงเดินหน้าตึงไม่พูดกับใคร
“เดือนนะเดือน เทเฉยเลย”
“คุณเดือนเธอคงร้อนใจเรื่องน้อง เราต้องเข้าใจเธอนะครับคุณยุพ”
“ยุพเข้าใจค่ะ แหมเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน แต่ที่แค้นคืออีตาก้านวงศ์นี่แหล่ะ ปากมันทำไมสกปรกแบบนี้ไม่รู้”
เที่ยงวันสตาร์ทมอเตอร์ไซค์
“อ้าว! เที่ยง จะไปไหน” เที่ยงวันไม่พูดไม่จา ขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปเลย
“เที่ยง! ..... นายเที่ยง!ดูสิงอนตุ๊ปป่องไปละ”
“เพื่อนคุณนี่มันผีเข้าผีออกจริงๆนะ เดี๋ยวก็ดีอย่างกับเทพบุตร เดี๋ยวก็เหวี่ยงเป็นผีบ้า”
“ปัญหาหลักของผู้ใช้สารเสพติดก็แบบนี้แหล่ะครับ จัดอยู่ในข่ายผู้ป่วยจิตเภทเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดีนัก”
“เดือนเอ๊ย ...... เจอผู้ชายแต่ละคน ผีเข้าผีออกทั้งคู่” ยุพราเห็นใจเพื่อนของเธอเหลือเกิน
ห้องรับแขกบ้านเชิญจิต ลำธารมาลากลับ เชิญจิตมองตากับมิถุนาซึ่งอมยิ้มเข้ามา ก็รู้ว่าลำธารกำลังมีปัญหากับแฟนและเริ่มลังเล
“ผมลากลับก่อนนะครับคุณน้า รบกวนน้องนีน่าอีกแล้วครับ คุณน้ารำคาญหรือเปล่า”
“อย่าพูดอย่างนั้นเลยค่ะคุณธาร เชิญเถอะ คิดซะว่าเป็นบ้านพี่บ้านน้องกันนะคะ มีอะไรก็มาคุยกับน้องได้นะคะ เผื่อช่วยเหลืออะไรกันได้”
“แหมคุณแม่ก็พูดไปค่ะ นีน่าเด็กกว่าพี่ธารนะคะ จะไปช่วยเหลืออะไรพี่ธารได้ล่ะคะ”
“ไม่จริงหรอกครับ น้องนีน่าช่วยพี่ได้เยอะเลยจริงๆครับ”
“ยังไงคะ”
“ก็ได้คุยกับน้องนีน่าแล้วสบายใจไงครับ อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับความสบายใจนะครับ”
มิถุนายิ้มเขิน แต่เหลือบตามองส่งสายตาให้เชิญจิตเป็นอันรู้กัน
หน้าบ้านเชิญจิต มิถุนาเดินมาส่งลำธารที่รถ
“พี่ธารอย่าลืมเช็คนะคะว่าคุณเดือนไปคนเดียวหรือมีเพื่อนไปด้วย นีน่าละเป็นห่วงจริงๆค่ะ ว่าคุณเดือนจะปลอดภัยหรือเปล่า เป็นผู้หญิงเดินทางคนเดียว น่าเป็นห่วงจริงๆ นะคะพี่ธาร”
“ครับ ..... เดี๋ยวพี่จะเช็คดู”
“ขับรถดีๆนะคะ อย่าใจลอยล่ะ .... โทรศัพท์ก็อย่าเพิ่งดู ถึงบ้านแล้วค่อยเช็คนะคะ”