บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 12 หน้า 8
“นั่นสิครับ .... มันเรื่องของคุณ 2 คนแค่นั้นเนอะ”
ยุพราฉุนขึ้นมาทันที “คุณนี่มันเป็นคนที่จิตใจสกปรกจริงๆ”
“จุ๊ๆๆๆ ........ ผมยังไม่ได้คิดอะไรเลย ..... แหม ร้อนตัวยังไงไม่รู้”
“คุณ!!!!” ยุพราอยากจะลุยก้านวงศ์ให้รู้แล้วรู้รอด แต่ชีวาตม์จับแขนเธอไว้ “ไม่เอาน่ะ อย่าให้เสียเรื่อง”
“โลกตั้งกว้าง ทำไมซวยอย่างนี้วะ ทำไมต้องมาเจอคนน่ารังเกียจแบบนี้ด้วย”
“จะมากไปแล้วนะ ว่าใครน่ารังเกียจ”
“ก็ว่าคุณนั่นแหล่ะ ..... เพราะนิสัยแบบนี้ไง ใครๆเค้าถึงรังเกียจไม่อยากยุ่งด้วย”
“พอแล้วคุณยุพ”
“พูดอย่างนี้หมายความว่าไงไม่ทราบ”
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ต่อให้คุณตอแยเพื่อนฉัน เขาก็ไม่สนใจคุณหรอก”
ก้านวงศ์ขำ “เฮอะ เพื่อนคุณน่ะเหรอ ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมากหรอก ก็แค่เล่นขำๆ ผมอยู่กับแวดวงนางแบบนักแสดง นึกว่าผมสนใจผู้หญิงบ้านๆแบบเพื่อนคุณจริงๆเหรอ”
“อีเลว!”
“ผู้หญิงใฝ่ต่ำที่ชอบเกลือกกลั้วกับไอ้ขี้ยาน่ะเหรอ”
“หมายถึงฉันเหรอคะ” ทุกคนหันไปมอง พบเดือนสิบกับเที่ยงวัน “นายเที่ยง!”
“แล้วไอ้ขี้ยาก็คงหมายถึงผมสินะครับ”
ก้านวงศ์กลืนน้ำลายเหนียวไม่คิดฝันว่าจะมาเจอเดือนสิบกับเที่ยงวันด้วย “อ้อ...... มากันครบเลยสินะ”
บ้านเชิญจิต มิถุนาแสร้ง “ความจริงพี่ธารควรจะไปกับคุณเดือนนะคะ เธออาจน้อยใจ”
“พี่จะไปได้ยังไง ไหนละงาน ไหนจะต้องเรียนคุณแม่ คุณแม่ต้องไม่พอใจแน่ๆ”
“ก็ดีแล้วค่ะ ที่พี่ธารไม่ขัดใจคุณป้า สงสารท่านออกค่ะ”
“น้องนีน่า..... พี่เป็นห่วงเดือนครับ เป็นผู้หญิง .... เดินทางไปคนเดียว ...อันตรายหรือเปล่าไม่รู้”
มิถุนาขัดใจขึ้นมานิดหนึ่งที่ลำธารยังห่วงใยเดือนสิบ “เค้าอาจไม่ได้ไปคนเดียวก็ได้นะคะ” ลำธารมองหน้ามิถุนา
ที่นั่งพักแขกหน้าแผนกต้อนรับ ก้านวงศ์ใจกล้า
“ก็มันจริงนี่ ผมไม่ได้พูดอะไรผิด คุณมันขี้ยาจริงๆ ก็ต้องยอมรับ” เที่ยงวันโกรธตัวสั่น
“ไอ้ทุเรศเอ๊ย! จิตใจสกปรก ปากยิ่งสกปรก” ยุพราด่า