บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 12 หน้า 6
“กูไม่เอาแล้ว กูรับไม่ได้”
“เฮ้ย! อะไรอีกวะดวล ช่วยๆกันหน่อยไม่ได้รึไง”
“ช่วยอย่างอื่นไม่ได้รึไง”
โอเล่สั่ง “อะไรกันอีก! ....รีบๆถ่ายไม่ได้รึไง ฉันร้อน!”
“กูไม่ถ่าย!”
“อะไร! เอนคุยกันยังไง ตกลงจะเอายังไง กระแสกำลังดีนะให้เพื่อนเธอร่วมมือหน่อยได้มั้ย
“ไม่! ผมไม่ทำ” ดวลเดินหนี
“ไอ้ดวล! ดวล!” เอนเดินตาม
เอนวิ่งตามดวลมาถึงจุดหนึ่ง ก็จับแขนดวลไว้ให้หยุด “กูทำไม่ได้ ป่านนี้พ่อกูคงเห็นแล้ว คงโกรธกูมาก”
“มึงจะแคร์ทำไมวะ ในเมื่อที่มึงหนีออกมา เค้าก็โกรธมึงอยู่แล้ว ตอนนี้ชีวิตเป็นของมึงแล้ว ก็ใช้ชีวิตให้เต็มที่สิวะ”
“แต่แบบนี้มันไม่ใช่”
“ไม่ใช่อะไร?!”
“กูไม่ได้เป็น “
“กูก็ไม่ได้เป็น! มึงก็รู้ แต่มันเป็นเรื่องของกระแส คนเค้าชอบ มึงเข้าใจคำว่าคู่จิ้นมั้ย ไม่ได้เป็นจริง แต่คนเค้าจิ้นกันไปเอง เรามีหน้าที่ทำให้เค้าจิ้น อิเมจิ้น น่ะ มึงเข้าใจใช่มั้ย”
“แล้วทำไมเราต้องทำ กูว่ามันเสียชื่อ”
“เดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว เค้าชอบแบบนี้ก็ต้องทำตามกระแส ...งาน เงินทองมันก็จะตามมา คราวนี้มึงกับกูก็จะอยู่กันอย่างสบายๆ” เอนเดินเข้ามากอดไหล่ดวลปลอบใจ
“มึงไว้ใจกูนะดวล กูพยายามจะช่วยมึง ..... มึงต้องไว้ใจกู”
ชายหาดที่ค่อนข้างคนน้อย โอเล่ยืนกำกับ ช่างภาพกำลังกดถ่ายภาพดวลกับเอนที่ยืนกอดไหล่พูดคุยกันอยู่ที่ระยะไกล “ถ่ายเลย ...... แบบนี้แหละธรรมชาติดี ซูมเข้าไปอีกนิดนึง บิดมุมให้มันดูจิ้นๆหน่อยสิเธอ แบบให้มันดูลึกซึ้งหน่อย เข้าใจมั้ย” โอเล่ยืนมองอย่างสมใจ
รีสอร์ทมุมหนึ่ง ก้านวงศ์เดินหัวเสียมา เมื่อเห็นท่าของเอนกับดวล