บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 19 หน้า 10
“ไม่ได้แล้วเฮีย ตอนนี้ผมเริ่มมีชื่อเสียง กลัวคนจำได้ ถูกจับขึ้นมาจะสาวไปถึงเฮียนะ”
“มึงขู่กูเหรอ”
“เปล่านะเฮีย เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมเคลียร์ให้แล้วกัน”
“ทำไมไม่หาคนทำให้วะ เป็นเด็กส่งยาแทนมึงไงเอน”
“จะไปหาใครล่ะเฮีย”
“ก็ไอ้นั่นไง” ลูกน้องบุ้ยปากทางดวลที่ยืนเกาะระเบียง เมียงๆมองๆ เอนด้วยความเป็นห่วงมาจากระยะไกล
“ไอ้เนี่ยนะเฮีย”
หน้าบ้าน มล.ยี่สุ่น ขณะเดินออกจากบ้านมาเพื่อขึ้นรถ เชิญจิตหยิกแขนมิถุนา “โอ๊ย! เจ็บนะคุณแม่ฎ
“เป็นไงล่ะเห็นมั้ย แผลงฤทธิ์จนผู้ชายมันไหวตัวทันแล้ว เห็นมั้ย”
“ช่วยไม่ได้ อยากมาทำเป็นอาลัยอาวรณ์แฟนเก่าต่อหน้านีน่าเองทำไม”
“แล้วจะทำยังไงล่ะทีนี้”
“ยังไงก็ไปไหนไม่พ้น ต้องแต่งงานกันอยู่ดี”
“อะไรทำให้แกมั่นใจนักนะ” มิถุนายิ้ม ยังคงมีไม้เด็ด ลำธารไม่กล้าเบี้ยวเด็ดขาด
ห้องเช่า ดวลบ่น “กูไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ...กูกลัวเพื่อนมึง มันเล่นงานกูตายแน่ๆ”
“อยู่ไปก่อน กูไม่มีหนทางให้มึงจริงๆว่ะ”
“ถึงมึงมีงาน แนะนำให้กูได้นะ กูทำได้ทุกอย่างแหล่ะ”
“ทุกอย่างเหรอ”
“ตอนนี้ก็คงจะเลือกไม่ได้แล้ว กูทำได้ .... ขอแค่ให้กูได้ย้ายออกไปจากที่นี่”
“งั้นก็พอจะมีทาง”
“จริงเหรอ มึงมีงานเหรอ”
“อืม .... แต่ไม่รู้มึงจะสนรึเปล่านะ”
“ต่อให้เป็นงานคู่จิ้นอะไรของมึงกูก็ทำแล้วหล่ะ กูไม่มีใครต้องแคร์แล้วนี่”
“งานนั้นไม่มีแล้ว แต่มีงานอื่น”
“งานอะไรวะ”
ห้องน้ำในห้องนอนชีวาตม์ กิ่งคำนั่งจ้องที่ตรวจครรภ์ กิ่งคำตกใจจนทำอะไรไม่ถูก กิ่งคำหยิบโทรศัพท์ออกมา