บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 4
เจติยาเร่งฝีเท้ามาดักหน้าจินดาไว้ จินดาชะงักหยุดกึก
เจติยาปั้นยิ้มทำหน้าตาปกติ “มารดน้ำศพคุณลุงสิโรจน์เหรอคะ เชิญข้างในศาลาก่อนสิคะ”
จินดามีท่าทางกลัวๆ อึกอักก่อนที่จะตอบเจติยา “ไม่ใช่ค่ะ ดิฉันมางานอื่น”
เจติยามองจินดาด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “วันนี้ที่วัดมีรดน้ำศพอยู่ศาลาเดียวนะคะ” จินดาหน้าเสียเถียงไม่ออก เจติยาได้โอกาสถาม “ได้เจอตัวคุณพยาบาลก็ดีแล้ว ดิฉันมีข้อสงสัยอยากจะถามคุณเกี่ยวกับเรื่องการตายของคุณลุงสิโรจน์นิดหน่อย”
“ดิฉันไม่มีอะไรจะตอบคุณ ฉันรู้อะไรก็บอกตำรวจไปจนหมดแล้ว คุณอย่ามาถามอะไรดิฉันอีกเลยค่ะ”
พูดจบจินดารีบเดินหนีไปทันที เจติยามองตามด้วยความสงสัย มั่นใจว่าจินดาต้องกุมความลับอะไรบางอย่างไว้แน่
นิษฐารีบร้อนเดินตามสินีไปที่รถ สีหน้ากลัวๆ จนสินีต้องหันมาถามด้วยความสงสัย “มีอะไรเหรอจ๊ะหนูฐา”
“สงสัยฐาจะตาฝาดเห็นวิญญาณพ่อน่ะค่ะ”
สินีชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ทำขำๆ กลบเกลื่อน “กลางวันแสกๆ แบบนี้เนี่ยนะ หนูตาฝาดไปแล้วล่ะ” สินีตัดบท “ของอยู่เบาะหลังรถน่ะจ้ะ ฐาช่วยยกให้อาหน่อย”
“ได้ค่ะ” นิษฐาเดินไปเปิดประตูหลังรถตามคำขอของสินี แต่ทันใดนั้น สินีก็เอาผ้าโปะยาสลบออกมาล็อกคอพร้อมกับปิดจมูกนิษฐาไว้ นิษฐาตกใจสุดๆ พยายามดิ้นรนสุดชีวิต
สิโรจน์ปรากฏตัวขึ้นด้วยความเป็นห่วงนิษฐาพร้อมกับตะโกนห้ามสินี “ปล่อยลูกพี่เดี๋ยวนี้นะสินี เธอฆ่าพี่คนเดียวยังไม่พอ ยังคิดทำร้ายหลานอีกเหรอะ”
ไม่มีใครได้ยินเสียงสิโรจน์แม้แต่น้อย ในขณะที่นิษฐาโดนฤทธิ์ยาสลบเข้าไป จนหมดสติล้มพับเข้าไปในรถ สินีเหลือบไปเห็นจินดายืนมองอยู่
จินดาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็ตกใจสุดขีด สินีเองก็ตกใจไม่แพ้กันที่มีคนมาเห็น แต่ตั้งสติได้ก่อน เลยวิ่งเข้าไปจัดการจินดาทันที
วิญญาณสิโรจน์รีบหายตัวมาขวางหน้าสินีไว้ “อย่าสินี หยุดก่อเวรก่อกรรมเถอะ” สินีไม่เห็นและไม่ได้ยิน วิ่งทะลุร่างของสิโรจน์เข้าหาจินดาทันที จินดาหันหลังจะวิ่งหนี แต่สินีวิ่งตามมาทัน พยายามจับตัวจินดาเอาไว้