บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 4 หน้า 5
“คุณสินีหวังสมบัติพ่อแกโดยเฉพาะโรงงาน เพราะเธอช่วยงานมาตลอดหลายปี แต่พินัยกรรมใหม่ยกทุกอย่างให้แกหมด ก็เท่ากับเค้าจะไม่ได้อะไรเลย”
สินีอ่านพินัยกรรมจบ ก็ขบกรามแน่นด้วยความเคียดแค้นถึงขีดสุด
สินีกำลังถือหมอน เดินย่างสามขุมเข้าหาสิโรจน์ที่นอนเป็นอัมพาตอยู่บนเตียง
“ก่อนที่โรงงานจะหลุดมือไป เค้าก็ต้องฆ่าคุณสิโรจน์แล้วจัดการกับฐา เมื่อไม่มีใครรับมรดกตามพินัยกรรมใหม่ เค้าอาจจะเจรจากันภายในหมู่ญาติให้กลับไปใช้พินัยกรรมเดิมก็ได้”
สินีเอาหมอนกดเข้าที่หน้าของสิโรจน์อย่างโหดเหี้ยม
สินีโวยวายลั่นอย่างบ้าคลั่งมาจากห้องขัง “ทรัพย์สมบัติพวกนั้นมันเป็นของฉันอยู่แล้ว พ่อแกโกงฉันไปแล้วยังหน้าด้านมายกให้แกอีก ฉันเหนื่อยฉันทุ่มเทกับโรงงานมาเท่าไหร่ ฉันไม่ยอมให้แกมาชุบมือเปิบไปง่ายๆ หรอกนะ อีขี้โกง เลวทั้งพ่อทั้งลูก เอาโรงงานฉันคืนมา” สินีแผดเสียงร้องด้วยความคับแค้นใจ
ตำรวจเห็นสินีโวยวายเหมือนคนสติแตกรีบพาสินีเข้าข้างในไป เพื่อสงบสติอารมณ์
นิษฐาน้ำตาคลอ “เพราะเงินตัวเดียวแท้ๆ เลย”
ลาภิณมีสีหน้าเหนื่อยหน่าย “ใช่ครับ เหมือนกับที่เคยเกิดขึ้นกับครอบครัว ผมไม่มีผิด”
เจติยายื่นมือไปจับมือลาภิณให้กำลังใจ
นวัชดึงตัวนิษฐาเข้ามาสวมกอดก่อนที่จะพูดจาปลอบใจนิษฐา “ทุกอย่างจบแล้วล่ะฐา อย่าคิดอะไรมากอีกเลยนะ”
นิษฐาร้องไห้ออกมาสวมกอดนวัชไว้แน่น ลาภิณโอวเอวเจติยามองดูนวัชและนิษฐา ยิ้มออกมาอย่างสบายใจ แต่แล้วเจติยาก็ยิ้มค้างเมื่อเห็นวิญญาณสิโรจน์ยืนหน้าเคร่งเครียดหมองเศร้า ไม่มีความสบายใจขึ้นแม้แต่น้อยที่ความจริงทุกอย่างคลี่คลายแล้ว เจติยามีสีหน้าติดใจสงสัยว่าทำไม
เจติยาเดินนำลาภิณกลับเข้าโถงบ้านมาแล้วมาทิ้งตัวนั่งที่โซฟาอย่างหมดสภาพ
ลาภิณเดินตามเข้ามายิ้มๆ “เหนื่อยมากล่ะสิ” ไม่คาดคิดทันทีที่ลาภิณนั่งลงก็เห็นวิญญาณสิโรจน์ยืนอยู่ด้านหลังทันที เจติยาสะดุ้งเฮือก “มีอะไรคุณ”
“คุณสิโรจน์”
ลาภิณหันมองไปตามทางสายตาเจติยาก็ไม่เห็นใคร เจติยาถามวิญญาณคุณสิโรจน์ด้วยสีหน้าสงสัย
“ตอนนี้จับตัวคนร้ายที่ฆ่าคุณลุงได้แล้ว ฐาก็ปลอดภัย คุณลุงก็น่าจะหมดห่วงได้แล้ว ทำไมลุงยังตามฉันอยู่ล่ะคะ”
วิญญาณของสิโรจน์นิ่งอึ้งไป ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ยิ่งสร้างความแปลกใจให้เจติยา “มีอะไรรึเปล่าคะคุณลุง”
ลาภิณสงสัย “ทำไมเหรอเจ”