บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 19 หน้า 2
เจติยาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ “นี่คุณ...”
ใบหน้าสิทธิพรเปลี่ยนเป็นขาวซีดไร้สีเลือด ดวงตาซีดขาวเหมือนปลาตาย “ช่วยต้นด้วย!!!”
ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงอยุทธ์ดังขึ้น “คุณเจครับ”
เจติยาหันไปมองตาม เห็นอยุทธ์วิ่งเข้ามาหาตนด้วยความร้อนใจ “มีข่าวไม่ค่อยดีนะครับ”
“เกี่ยวกับคุณต้นใช่มั้ยคะ”
“คุณเจรู้แล้วเหรอครับ”
เจติยาเหลือบตามองสิทธิพรเล็กน้อย ด้วยสีหน้าซีดเซียวรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องชอบกล “อยากฟังจากปากคุณอยุทธ์อีกทีมากกว่า”
“มีข่าวออกมาว่าคุณต้นฆ่าคุณสิทธิพรตายครับ”
เจติยามีสีหน้าเครียด เพราะเห็นภาพนิมิตของสิทธิพรแล้วเลยไม่ตกใจแต่ก็เครียดหนักขึ้นว่ามันคือความจริง เจติยาหันกลับไปมองสิทธิพรอีกครั้ง แต่วิญญาณของสิทธิพรก็หายไปแล้ว เจติยารู้สึกเครียดไม่รู้ว่าตอนนี้ลาภิณเป็นยังไงบ้าง
ตำรวจแต่ละคนกำลังแยกย้ายกันทำงานที่ห้องพักคอนโดสิทธิพร บางคนก็ถ่ายรูป บางคนก็เก็บรอยนิ้วมือ
นวัชกำลังดูอาการลาภิณที่นั่งมึนงงอยู่ “เป็นยังไงบ้างครับคุณต้น”
ลาภิณมึนมาก “ผู้กอง มาได้ยังไงครับ”
“มีคนแจ้งไปว่ามีการฆ่ากันตายน่ะครับ ผมก็เลยรีบมาดู”
ลาภิณคิดทบทวน “ฆ่ากันตาย” ลาภิณฉุกคิดขึ้นได้ พูดอย่างร้อนรนตกใจ “ใช่แล้วครับไอ้สิทธิถูกทำร้าย ผู้กองช่วยพามันส่งโรงพยาบาลด้วยนะครับ”
“ช้าไปแล้วล่ะครับ คุณสิทธิพรตายแล้ว”
ลาภิณได้ยินว่าเพื่อนตายแล้วก็ตกใจมาก “ตายแล้ว”
“ครับแล้วในที่เกิดเหตุก็มีคุณต้นอยู่คนเดียว แถมในมือคุณต้น ยังถือมีดที่ใช้ฆ่าผู้ตายด้วย” นวัชถอนใจออกมาอย่างหนักใจ
ลาภิณส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ ผมจะไปฆ่าสิทธิพรทำไม เราเป็นเพื่อนสนิทกันนะครับ” นวัชรับฟังสิ่งที่ลาภิณเล่าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ผู้กองก็รู้จักผมดี คนอย่างผมจะไปฆ่าใครได้ ที่ผมมานี่ก็ตั้งใจจะเอาเงินมาให้มันยืมด้วยซ้ำ”
“ผมต้องขอโทษด้วยนะครับคุณต้น ผมจำเป็นต้องทำตามหน้าที่ครับ” นวัชมีสีหน้าหนักใจไม่อยากทำ “ตามผมไปที่โรงพักด้วยครับ”
ลาภิณตกใจไม่เคยคิดว่าตนเองจะเป็นฆาตกรฆ่าคนตายไปได้
เจติยาหน้าตาตื่นเข้ามาหาลาภิณที่ถูกขังอยู่ในห้องขัง โดยมีนวัชเดินตามมา
เจติยาเรียกสามีด้วยความเป็นห่วง “คุณต้น”