บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 19 หน้า 5
“กตัญญูต่อพ่อ ด้วยการทำลายชีวิตของคนอื่นเนี่ยนะ มันไม่ใช่ความรักหรือความกตัญญูหรอก แต่มันเป็นความเห็นแก่ตัว”
กสิณไม่สนใจฟัง เดินทะลุกรงขังเข้ามา ลาภิณผงะถอยห่างออกไปอดหวาดกลัวไม่ได้
“เราหยุดคุยเรื่องไร้สาระไม่เข้าท่าเถอะ ฉันฟังจากเมียนายมามากพอแล้ว เรามาคุยกันเรื่องคดีความของนายดีกว่า”
“ไม่เห็นมีอะไรต้องคุย อย่างมากก็ติดคุก ยังไงฉันก็ไม่ยอมให้แกสร้างกล่องรากบุญขึ้นมาใหม่ได้เด็ดขาด”
“ติดคุก คิดว่ามันจะจบแค่นั้นจริงเหรอะ ลืมไปแล้วรึไง ว่านายค้ำประกันสิทธิพรเอาไว้ แต่ตอนนี้เค้าตายแล้ว นายจะต้องชดใช้เงินทั้งหมดแทนสิทธิพร นั่นหมายถึงนิราลัยแล้วก็ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายมี”
ลาภิณมีสีหน้าเครียดขึ้นมาทันทีเพราะมัวแต่คิดเรื่องสิทธิพร จนลืมเรื่องค้ำประกันไปเลย
กสิณเหล่มองลาภิณ แสยะยิ้มอย่างพอใจ
พิมพ์อรเดินออกมาจากบริษัท ตรงเข้ามาหาชาครที่จอดรถรออยู่ ชาครเปิดประตูหลังให้พิมพ์อรจะขึ้นไปนั่ง แต่ก่อนที่พิมพ์อรจะนั่งชาครก็พูดขึ้นก่อน
“รู้ข่าวเรื่องคุณลาภิณกับคุณสิทธิพรรึยังครับ”
พิมพ์อรมีสีหน้าเรียบเฉย “เธอสนใจเรื่องนี้ด้วยเหรอ”
“คุณลาภิณ ไม่ใช่คนที่คุณอรรักแล้วเหรอครับ” ชาครถามพิมพ์อรด้วยสีหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้
พิมพ์อรนิ่งไปกับคำถามของชาครก่อนที่จะตอบ “ไม่มีใครที่ฉันจะรักมากไปกว่าคุณพ่อหรอกนะชาคร รู้อย่างนี้แล้วต่อไปก็อย่าขวางทางฉันอีก”
พิมพ์อรจ้องหน้าชาครด้วยสายตาดุดัน ชาครหลบสายตาไปเล็กน้อย พิมพ์อรเดินเข้าไปนั่งในรถ
ชาครถอนใจพร้อมปิดประตูรถก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นรถแล้วขับออกไป
พิมพ์อรนั่งอยู่เบาะหลัง เห็นชาครขับรถไปไม่พูดไม่จา พิมพ์อรกลับเป็นฝ่ายอึดอัดขึ้นมาแทน“ไม่พอใจฉันเหรอ”
“เรื่องอะไรเหรอครับ”
“รู้แล้วยังจะถามอีก”
“ถึงผมพูดไป ก็เปลี่ยนใจอะไรคุณอรไม่ได้อยู่ดี แล้วจะให้ผมพูดไปทำไมล่ะครับ”
“ก็ดี งั้นอย่าให้ฉันได้ยินเสียงนายอีกก็แล้วกัน” พิมพ์อรหน้าบึ้งตึงรู้สึกหงุดหงิดกับชาคร ขณะนั้นเองมีเสียงโทรศัพท์มือถือของพิมพ์อรดังขึ้น พิมพ์อรเปิดกระเป๋าสะพายจะหยิบมือถือออกมา แต่ทันใดนั้นเองก็มีมือผู้ชายโผล่ออกมาจากกระเป๋ามาจับข้อมือพิมพ์อรเอาไว้ทันที พิมพ์อรกรีดร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีด
“เป็นอะไรครับ”
รถเกือบจะเสียหลักข้ามเลน ชาครต้องรีบหักพวงมาลัยเข้าจอดข้างทางอย่างเร็ว
ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นลาภิณกำลังคุยกับกสิณอยู่