บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 19 หน้า 3
ลาภิณมีสีหน้าเคร่งเครียดดแต่ก็ดีใจที่เห็นเจติยา “เจ ผมไม่ได้ทำจริงๆนะ ผมจะฆ่าไอ้สิทธิ์ทำไม”
เจติยาน้ำตาคลอด้วยความสงสารสามีพูดจาปลอบลาภิณ “เจเชื่อค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะคุณต้นเจมั่นใจว่ามีคนจงใจสร้างสถานการณ์ใส่ร้ายคุณ เจจะหาทางช่วยคุณให้ได้ค่ะ”
“ผมจำอะไรได้ไม่ค่อยปะติดปะต่อเลยเจ ความจำมันขาดๆหายๆ เป็นช่วงๆ ยังไงก็ไม่รู้”
เจติยาฟังสิ่งที่ลาภิณพูดและพยายามคิดตาม เริ่มมั่นใจว่าจะเกี่ยวข้องกับกสิณ
“ผมจำได้แค่ว่าจะเอาแคชเชียร์เช็คไปให้สิทธิคอนโด แต่พอเข้าไปก็เห็นไอ้สิทธิมันตายแล้ว หลังจากนั้น ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย แคชเชียร์เช็คก็ยังอยู่ที่ผมเลยนะเจของมีค่าในตัวผมก็อยู่ครบ”
เจติยาเสริม “แสดงว่ามันไม่ได้ต้องการของมีค่าอะไรเลย มันต้องการใส่ร้ายคุณต้น”
ลาภิณถอนใจยาวออกมาอย่างหนักใจ
“แต่เจไม่มีทางยอมแพ้มันหรอกค่ะ เจต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณต้นให้ได้”
“เจรู้อะไร ก็บอกตำรวจที่สอบปากคำให้หมดนะ ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่ก็อาจจะช่วยคุณต้นได้”
“อ้าว พี่ผู้กองไม่ได้เป็นคนสอบปากคำเหรอคะ”
นวัชส่ายหน้า “เพื่อความเป็นธรรม พี่ถูกสั่งห้ามไม่ให้ทำคดีนี้แล้ว แล้วพี่ก็ไม่เชื่อด้วย ว่าคนอย่างคุณต้นจะฆ่าใครได้ ขืนให้พี่ทำคดีมีหวังกลายเป็นหาหลักฐานช่วยคุณต้นซะมากกว่า”
“แล้วถ้าเจอยากจะทราบผลการตรวจลายนิ้วมือ พี่ผู้กองพอจะช่วยเจได้มั้ยคะ”
“ถ้าเรื่องแค่นี้ก็พอช่วยได้ แต่... ในห้อง มีแต่ลายนิ้วมือของคุณสิทธิพรกับคุณต้นเท่านั้นเอง แล้วมีดที่ใช้ฆ่า ก็มีแต่ลายนิ้วมือของคุณต้นคนเดียว”
เจติยา และลาภิณ สบตากันหน้าเครียดขึ้นมาทันทีหลักฐานสำคัญก็ไม่เข้าข้างตนเลย
เจติยาเดินเข้ามาในโถงบ้าน ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด และรู้สึกว่าร่างกายก็อ่อนเพลีย
นทีรีบเข้ามาหาเจติยาทันที ร้อนใจสุดๆ “พี่ต้นเป็นยังไงบ้างพี่”
“ตำรวจยังไม่ให้ประกันตัว มันเป็นคดีอุจฉกรรจ์ก็เลยลำบากหน่อย”
“งั้นคืนนี้พี่ต้นก็ต้องนอนห้องขังน่ะสิ โธ่ พี่ต้นไม่น่าเล๊ย”
เจติยาทั้งเครียด ทั้งห่วงสามี รู้สึกอาการเวียนหัวกลับมาอีกจนทำให้หน้ามืดจะเป็นลม
นทีเห็นเจติยาจะเป็นล้มรีบเข้าไปประคองไว้ “เป็นอะไร พี่เจ”
“พี่เวียนหัวมากเลยนที”
“นั่งพักก่อนพี่” นทีประคองเจติยามานั่งพัก
“พี่ไม่เคยเวียนหัวแบบนี้มาก่อนเลยนะ” ขาดคำเจติยาก็รู้สึกอยากจะอ้วก เลยรีบปิดปากแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
นทีรีบตามไปด้วยความเป็นห่วง “พี่เจ”