บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 13 หน้า 2
เจติยาแปลกใจหันไปมองกัมปนาที่ด้านหลังนวัช แต่กัมปนาทก็หายไปแล้ว เจติยาติดใจสงสัยว่าทำไมกัมปนาทต้องปิดบังเรื่องนี้ด้วย
เจติยากำลังเถียงกับกัมปนาทอยู่ที่มุมหนึ่งในโรงพัก
กัมปนาทโวยวาย “ฉันไม่ได้ปิดบัง ก็แค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นแหละ ทำไมคนเพิ่งทำพินัยกรรมแล้วจะตายไม่ได้เหรอ”
“แต่คุณต้องบอกฉันทั้งหมด ฉันกำลังตามหาฆาตกรให้คุณอยู่นะ เรื่องเล็กน้อยแค่ไหน ก็เป็นเบาะแสได้ทั้งนั้นแหละ”
“เออๆ รู้แล้ว ต่อไป ฉันจะบอกให้หมดก็แล้วกัน”
เจติยาถอนใจอย่างเซ็งๆ “งั้นเอางี้ ตอนนี้คุณสงสัยใคร ก็ตามคนๆนั้นไว้ละกัน เผื่อจะได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากขึ้น”
กัมปนาทหน้าเสีย “ต้องตามตลอดเลยเหรอ ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วย บางที่ฉันก็เข้าไปไม่ได้หรอกนะ”
เจติยาแปลกใจ “ทำไมไม่ได้ล่ะ คุณพูดเหมือนกับว่าต้องอาศัยฉัน ถึงจะมีพลังทำอะไรได้อย่างงั้นแหละ”
กัมปนาททำโมโหกลบเกลื่อน “เรื่องมากซะจริง นี่ถ้าต้องทำเองหมดทุกอย่างแบบนี้ แล้วฉันจะมาขอความช่วยเหลือจากเธอทำไมเนี่ย”
พูดจบ วิญญาณกัมปนาทก็เลือนหายไปอย่างหัวเสีย เจติยาได้แต่ส่ายหน้าระอากับนิสัยที่ไม่ไหวเลยจริงๆของกัมปนาท
ลาภิณกำลังเดินคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ที่นิราลัย “ผมให้ปากคำไปตามจริง ไม่น่ามีปัญหาหรอกครับ ไม่ต้องกลัวครับ ผมไม่ทำให้พี่อรเสียชื่อแน่” ลาภิณออดอ้อน “พี่อรครับ ผมคิดถึงพี่จังเลย ให้ผมไปหาได้มั้ยครับ”ชายหนุ่มฟังคำตอบแล้วก็จ๋อย “ไม่ว่างก็ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ ครับ.. ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”
ลาภิณกดวางสาย ก่อนจะหันไปเห็นอยุทธ์ยืนมองตนอยู่
อยุทธ์มองลาภิณยิ้มๆ “โทรคุยกับคุณเจอยู่เหรอครับ”
“ผมจะโทรหาผู้หญิงคนนั้นทำไม”
อยุทธ์มีสีหน้าไม่พอใจที่ได้ยินเรียกเจติยาไม่ให้เกียรติ “ผู้หญิงคนนั้น” คุณเรียกคุณเจแบบนี้ ผมว่ามันฟังดูไม่ดีเลยนะครับ”
“แล้วคุณจะให้ผมเรียกว่ายังไงล่ะ เค้าก็เป็นแค่พนักงานผู้หญิงคนนึง ทำให้ผมต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษด้วย”
“เหรอครับ ก็ดีงั้นผมก็คงจีบคุณเจได้ใช่มั้ยครับ”
“คุณอยุทธ์...” ลาภิณได้ยินที่อยุทธ์บอกก็ตกใจนึกไม่ถึง
“ผมชอบคุณเจ โอ.เค.นะครับ”