บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 16
นทีกำลังทำรายงานโดยใช้คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คอยู่ที่โถงบ้าน
มยุรีเดินออกมาจากข้างในบ้าน “นที กินข้าวได้แล้วลูก วันนี้มีแกงส้มชะอมไข่ด้วยนะ”
นทียิ้มอ้อนๆ “น่ารักที่สุดเลยคุณแม่ผมเนี่ย”
มยุรีลูบหัวลูกด้วยความเอ็นดู “ทีงี้ล่ะมาปากหวาน”
เจติยาเดินซึมๆกลับเข้าบ้านมา
“อ้าว พี่เจ มาทันเวลาข้าวเย็นพอดีเลย”
เจติยาหน้าเศร้าๆ “พี่ไม่หิว นทีกับแม่กินเถอะ พี่ขอขึ้นไปนอนพักก่อนนะ” เจติยาเดินเลี่ยงขึ้นข้างบนไป
นทีมองตามด้วยความงุนงง “พี่เจเค้าเป็นอะไรรึเปล่าแม่”
มยุรีไม่สบายใจ เห็นท่าทีของลูกสาว ก็พอจะรู้ว่ามีปัญหาหนักแน่ๆ
ลาภิณกลับจากที่ทำงานเดินเข้ามาในห้องอาหารบ้านด้วยสีหน้าบึ้งตึง ทิ้งตัวนั่งที่เก้าอี้หัวโต๊ะ คนรับใช้เข้ามาคดข้าวให้ลาภิณ พอคดเสร็จก็กำลังจะคดข้าวให้เจติยาต่อ
ลาภิณสั่งเสียงแข็ง “ไม่ต้อง”
“วันนี้คุณเจไม่มากินข้าวด้วยเหรอคะ”
ลาภิณตวาดหน้าบึ้ง “วันไหนเค้าก็ไม่กิน"
คนรับใช้หน้าเสียปนงงรับคำ “ค่ะ”
ลาภิณลุกพรวดจนเก้าอี้หงายล้มโครมไป คนรับใช้ถอยห่างไปกลัวๆ รอจนลาภิณเดินออกไปค่อยตั้งเก้าอี้ขึ้น ลาภิณเดินหัวเสียขึ้นชั้นบนไป
มยุรีเดินออกมาจากข้างในเพื่อจะมาปิดประตูบ้าน แต่พอออกมาก็เห็นเจติยายืนเศร้าๆ อยู่ที่ประตู สายตามองออกไปข้างนอกบ้าน ดวงตาเหม่อลอยเศร้าๆ
“ตื่นแล้วเหรอเจ”
เจติยาหันมาพูดกับแม่ “เจไม่ได้หลับหรอกค่ะแม่ เจแค่เหนื่อย ก็เลยอยากนอนพัก”
มยุรีหน้าขรึมลง ถามด้วยความเป็นห่วง “มีอะไรอยากจะเล่าให้แม่ฟังมั้ย”
เจติยาน้ำตาคลอ เข้าไปกอดแม่ด้วยความรัก และอยากระบายความอึดอัดทุกข์ใจให้แม่ได้รู้ มยุรีกอดลูกแน่น แล้วลูบหัวลูกด้วยความรัก เอ็นดู
“มีเรื่องอะไรไม่สบายใจเล่าให้แม่ฟังซิลูก"