บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 16 หน้า 3
“ค่ะ” เจติยาไหว้ “ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ”
หมอรับไหว้ ก่อนจะออกจากห้องไอซียูไปพร้อมกับพยาบาล
“แม่ไม่เป็นอะไรแล้วใช่มั้ยพี่เจ”
เจติยามีสีหน้าเครียดๆ รู้ว่าแม่อาการหนักมากเลยไม่กล้าตอบน้อง
อยุทธ์รีบตอบแทน “นอนอยู่โรงพยาบาล ใกล้หมอยังงี้ ไม่ต้องห่วงแล้วล่ะนที”
นทีนิ่งไปเพราะรู้ว่าอยุทธ์พยายามปลอบตน เจติยาเข้าไปกุมมือแม่ไว้เป็นห่วงแม่ทนไม่ได้ถ้าจะต้องเสียแม่ไป แต่ก็ไม่รู้จะช่วยแม่ยังไง มยุรีหลับสนิทเต็มไปด้วยอุปกรณ์ช่วยชีวิตเต็มตัว
ลาภิณเปลี่ยนชุดนอน เดินออกมาจากในห้องน้ำ ลาภิณมองไปรอบๆห้อง ไม่มีเจติยาอยู่อีกแล้ว ก็อดเหงาๆ เศร้าๆไม่ได้ ลาภิณรีบหักห้ามความคิด ขบกรามแน่นด้วยความเจ็บใจ บ่นพึมพำ“อยู่คนเดียวดีกว่าโง่ให้เค้าหลอก”
โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนหัวนอนดังขึ้น ลาภิณเดินไปหยิบขึ้นมาดูด้วยความแปลกใจไม่รู้ว่าตนเมมเบอร์นทีไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ลาภิณกดรับ
“พี่ต้น แม่ไม่สบายมาก ตอนนี้อยู่ที่ห้องไอซียู พี่ต้นอยู่ไหนเหรอครับ”
ลาภิณอึกๆ อักๆ ที่จะตอบนทีเพราะใจนึงก็ไม่ไว้ใจยังฝังใจเรื่องเจติยาที่เจอวันนี้ แต่อีกใจก็ผูกพันกับนทีกับมยุรีอย่างบอกไม่ถูก “พี่อยู่บ้าน แล้วเค้า เอ่อ เจมีเงินรึเปล่า”
“มีพี่ เรื่องเงินพี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก แต่... ผมเครียดมากเลยนะพี่ต้น พี่เจก็เอาแต่เงียบไม่พูด อะไรเลย พี่อยุทธ์เค้าก็พยายามจะปลอบใจผม แต่มันไม่ช่วยให้ผมดีขึ้นเลย ผมอยากคุยกับพี่มากกว่า”
ลาภิณหน้าบึ้ง หึงหวงขึ้นมาทันที “นี่คุณอยุทธ์อยู่ด้วยเหรอะ”
“ครับ พี่เค้าเป็นคนอุ้มแม่ขึ้นแท็กซี่พามาส่งโรงพยาบาล พี่ต้นจะตามมาที่โรงพยาบาลมั้ยครับ”
“คุณอยุทธ์อยู่ด้วย คงไม่เป็นไรแล้วมั้ง” ลาภิณพูดด้วยน้ำเสียงแดกดัน
“แต่ผมอยากให้พี่มานะครับ ผมกลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไป ถ้ามีพี่อยู่ด้วย ผมรู้สึกอุ่นใจกว่า”
ลาภิณมีสีหน้าเคร่งเครียด ระแวงว่าเจติยาจะมาไม้ไหน แต่อีกใจก็ห่วงมยุรีจริงๆเหมือนกัน
เจติยายืนอยู่หน้าห้องไอซียู มองผ่านกระจกไปที่แม่ที่นอนอยู่ในห้องไอซียู
พยาบาลคนหนึ่งกำลังเข็นรถซึ่งวางยาเข็มฉีดยาผ่านมา “ขอทางหน่อยค่ะ”
“ขอโทษค่ะ” เจติยาเบี่ยงตัวออก เพื่อให้พยาบาลเข็นรถเข้าไปในห้องไอซียู
พยาบาลกำลังจะเข็นรถเข้าไป แต่ทันใดนั้น เจติยาก็จับแขนของพยาบาลไว้ พยาบาลหันกลับมาพูดกับเจติยา “มีอะไรเหรอคะ”
“เผยตัวจริงมาเถอะกสิณ ฉันเคยเจอเธอมาหลายครั้งแล้ว หลอกกันไม่ได้แล้วล่ะ”