บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 22 หน้า 3
“ใช่..คุณน่ารังเกียจมาก และถ้าคุณยังปล่อยให้ความเกลียดชังความเห็นแก่ตัวทำร้ายคนอื่นอยู่แบบนี้ สักวันคุณจะไม่เหลืออะไรเลย แม้กระทั่งความเป็นมนุษย์ในตัวคุณ” รินดาราหันไปประคองอาคิระขึ้นแล้วพาเดินออกไป
ฮิเดโนริกัดกรามแน่นมองตามรินดาราอย่างเจ็บปวดรวดร้าว
ฮิเดโนริเดินเร็วๆเข้ามาในศาลเทพเจ้าสุนัขจิ้งจอก คำพูดของรินดาราก้องอยู่ในหัว ฮิเดโนริชกเสาของศาลระบายอารมณ์ แล้วทรุดตัวนั่งลงกับ พื้นอย่างเจ็บปวดหัวใจ
ย่ามิกิตบหน้าไอเต็มแรง “พูดออกมาสิ ! มิยาคาวะทุกคนทำอะไรผิดต่อเธอ เธอถึงหักหลังพวกเราได้ลงคอ”
ไอก้มหน้ายอมรับผิด น้ำตาไหลพรากๆ
โฮชิโนโอจิเอ่ยปราม “มิกิ ใจเย็นๆ ก่อนเถอะ มีอะไรค่อยพูดค่อยจากัน”
“เรื่องนี้ดิชั้นใจเย็นไม่ไหวหรอกค่ะท่านชาย สิ่งที่ไอทำมันรุนแรงมากเกินไป พูดออกมาสิย่าทำอะไรผิด พวกเราทำอะไรผิด”
“ไอแค่อยากได้ความรักจากใครสักคน ตอนอยู่บ้านคุณพ่อคุณแม่ก็รักน้องๆมากกว่าไอ ไอมาอยู่ที่นี่ก็เพราะคิดว่าคุณย่าจะรักไอ เมตตาไอ ให้ความอบอุ่นกับไอ แต่เปล่าเลย คุณย่าทำเหมือนไอเป็นคนอื่น คุณย่าเห็นคุณรินดาราสำคัญกว่าไอ เวลามีเรื่องสำคัญ ไอจะถูกกันออกไป ทั้งๆ ที่ปากบอกว่าไอคือคนในครอบครัว”
“ตอนนี้ไอก็รู้เหตุผลแล้วใช่ไหม ว่าทำไมย่าถึงต้องทำแบบนั้น”
“ถ้าคุณย่าบอกไอตั้งแต่แรก ไอจะไม่คิดน้อยใจหรือไปโหยหาความรักจากคนอื่นเลยค่ะ”
ย่ามิกินิ่งสงบไปสักพักก่อนจะพูดออกมาอย่างเข้าใจจริงๆ ไม่ได้ประชดใดๆ “ย่าเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ย่าผิดเองที่ย่าไว้ใจหลานของย่าน้อยเกินไป ย่าควรจะบอกเรื่องความลับของตระกูลเราซะตั้งแต่แรก”
“ไม่ใช่ค่ะ คุณย่าไม่ผิด ไอผิดเอง ไอต่างหากที่ควรจะไว้ใจความรักของคุณย่าที่มีให้ไอ” ไอคุกเข่าลงตรงหน้ามิกิ “ไอขอโทษนะคะคุณย่า คุณย่าให้อภัยไอนะคะ”
“ย่าให้อภัยไอ แต่ย่าให้อภัยแทนบรรพบุรุษของเราไม่ได้ ต่อไปนี้ไอไม่ใช่มิยาคาวะอีก”
ทุกคนอึ้งตกใจ อาคิระปราดเข้าไปหามิกิ “คุณย่าครับ ผมว่าเราใจเย็นๆ”
“ไม่เป็นไรหรอกอาคิระ ชั้นทำผิด แค่คุณย่าให้อภัยชั้นมันก็มากเกินพอแล้ว” ไอก้มโค้งให้ย่ามิกิ แต่ย่ามิกิหันหลังไม่มองไม่รับคำโค้ง ไอหันไปโค้งให้โฮชิโนโอจิ แล้วเดินร้องไห้ออกไป
ย่ามิกิจะเดินเข้าไปในห้อง อาคิระเรียก “คุณย่าครับ”
“ย่าอยากอยู่คนเดียว” ย่ามิกิเดินนิ่งออกไป
โฮชิโนโอจิมองภาพเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยความทุกข์ใจ