บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 22 หน้า 4

โฮชิโนโอจิดีดโกโตะบรรเลงเพลงเศร้า  

รินดาราก้าวเข้ามายืนมองโฮชิโนโอจิ ด้วยความสงสารเห็นใจ “ท่านชายคะ” โฮชิโนโอจิหยุดบรรเลงโกโตะ แล้วหันมาหารินดารา “ท่านชาย...คุณเมียวโจส่งชั้นมาเพื่อช่วยพาท่านชายกลับสวรรค์ ยังไงชั้นก็ต้องทำหน้าที่ของชั้นให้สำเร็จ ท่านชายไม่ต้องกังวลไปนะคะ”   

“ตอนนี้เรื่องเส้นไหมขนนกกระเรียนทองคำไม่ได้ทำให้ชั้นกังวลได้หรอกฮิคาริ  แต่ความทุกข์ของทุกคนที่เกิดขึ้นเพราะชั้นต่างหากที่ทำให้ชั้นไม่สบายใจ”   

“ไม่เอานะคะ ท่านชายอย่าคิดมาก พวกเราต้องการกำลังใจจากท่านชายนะคะ แล้วอีกอย่างชั้นไม่อยากให้ท่านชายทุกข์ใจไปตามความต้องการพวกโคสึกะกับนางปีศาจหิมะ”  

“เธอหมายความว่ายังไง”  

“คุณไอบอกว่า..นางปีศาจหิมะกับพวกโคสึกะตั้งใจทำทุกอย่างให้ท่านชายทุกข์ทรมานใจให้มากที่สุดค่ะ” 

โฮชิโนโอจิอึ้งไปเลย “แสดงว่ายังมีต้องมีคนเดือดร้อนเพราะชั้นเพิ่มใช่ไหม” โฮชิโนโอจิ กับรินดาราไม่สบายใจ   

ฮิเดโนรินั่งซึมอยู่ในศาลเทพเจ้าสุนัขจิ้งจอก...คำพูดของรินดารายังสะเทือนใจฮิเดโนริ

“ชั้นเคยคิดว่าถึงคุณจะมีความผิดปกติแค่ทางร่างกาย แต่คุณก็ยังเป็นคนดี แต่ตอนนี้ชั้นแน่ใจแล้วว่าไม่ใช่แค่ร่างกายของคุณที่ผิดปกติ จิตใจของคุณ นั่นแหละที่ผิดปกติยิ่งกว่า”

ฮิเดโนริเจ็บปวด ฟึดฟัดอย่างหงุดหงิด เสียงฮิโตชิร้องไห้กระซิกๆ ดังลอยเข้ามา ฮิเดโนริหันขวับไปทางเสียง 

ฮิโตชินั่งร้องไห้กระซิกๆ ฮิเดโนริเดินเข้ามามองหาเสียง ก่อนจะหันไปเห็นฮิโตชินั่งกอดเข่าร้องไห้ “มานั่งร้องไห้อยู่แบบนี้คงจะถูกพวกมิยาคาะไล่กลับมาสินะ”   

ฮิโตชิเงยหน้าขึ้นไปมองฮิเดโนริแล้วตกใจกลัวจึงจะลุกขึ้นวิ่งหนี แต่ฮิเดโนริคว้าต้นคอของฮิโตชิแล้วยกตัวเด็กน้อยขึ้น “ปล่อย ! อย่าทำฮิโตชิ  ฮิโตชิกลัว  ฮือๆๆๆ”  ฮิโตชิร้องไห้โฮ...

ฮิเดโนริเกิดความสงสารขึ้นมา จึงปล่อยร่างฮิโตชิลงกับพื้น “จำใส่หัวของแกเอาไว้นะฮิโตชิ ไม่มีใครอยากให้ภูตผีปีศาจอย่างแกเข้าใกล้หรอก พวกอนุษย์อย่างแกกับชั้นยังไงก็เป็นสิ่งน่ารังเกียจ ถ้าแกไม่อยากทรมานใจที่ถูกรังเกียจอีก แกต้องกลับไปอยู่ในตุ๊กตาฮินะเหมือนเดิม”      

“ไม่อยู่ ! ฮิโตชิไม่อยากอยู่ในตุ๊กตาฮินะ”  ฮิโตชิจะวิ่งหนี 

แต่ฮิเดโนริคว้าตัวฮิโตชิ  “อย่าทำให้ชั้นโมโหได้ไหม ชั้นอุตส่าห์ใจดีกับแก แต่ถ้าแกดื้อแบบนี้ ชั้นจะจำได้ขึ้นมาทันที ว่าเแกเคยคิดทรยศชั้น แกอยากให้ชั้นลงโทษแกใช่ไหม” 

ฮิโตชิดิ้นๆ แต่ไม่สามารถต้านแรงของฮิเดโนริได้ ทันใดนั้นเสียงยูกิก็ดังขึ้น “ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้” ฮิเดโนริหันไปเห็นยูกิยืนอยู่ แต่ยังไม่ปล่อยฮิโตชิ “ชั้นบอกให้ปล่อยเขา” ฮิเดโนริยอมปล่อยร่างฮิโตชิ  ยูกิปราดเข้าไปหาฮิโตชิ “เจ็บมากไหมจ๊ะเด็กน้อย” ฮิโตชิมองยูกิอย่างกลัวๆ ขณะที่ฮิเดโนริมองยูกิอย่างแปลกใจ  ยูกิย่อตัวนั่งลงพูดกับฮิโตชิด้วยน้ำเสียงหวานใส “ไม่ต้องกลัวนะ  ชั้นจะปกป้องเธอเอง  ชั้นจะไม่ยอมให้ใครขังเธอไว้ในตุ๊กตาฮินะหรอก” 

ฮิเดโนริดึงแขนยูกิขึ้นมาแล้วถาม “บอกมาเดี๋ยวนี้  เธอคิดจะทำอะไรอยู่” ยูกิยิ้มแต่ไม่ตอบ