บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 22 หน้า 5

ฮิโตชินั่งกอดเข่าตัวลีบอยู่ที่มุมห้อง ยูกิก้าวเข้ามายืนตรงหน้าฮิโตชิ  ฮิโตชิแหงนหน้ามองยูกิด้วยความกลัวไม่ไว้ ใจ แต่ยูกิยิ้มหวาน “โถ...เจ้าเด็กน้อย กลัวชั้นมากเลยเหรอ”  ยูกิย่อตัวนั่งลงข้างๆ ฮิโตชิและลูบหัวเด็กชายอย่างอ่อนโยน “เธอทำให้ชั้นได้รับอิสระไม่ต้องทุกข์ทรมานอยู่ในตุ๊กตาฮินะ เธอเป็นผู้มีพระคุณกับชั้น ชั้นไม่ทำร้ายเธอหรอกจ้ะ” ฮิโตชิคลายความกลัวจากยูกิแล้วค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมา “ไหนเล่าให้ชั้นฟังสิ เมื่อกี้เธอร้องไห้ทำไม ใครแกล้งเธอ”

“อายูมิ อายูมิแกล้งฮิโตชิ  อายูมิเอาของปาใส่ฮิโตชิ”

ยูกิแกล้งตกใจ “ตายจริง ! หนูอายูมิใจร้ายจัง”   

“อายูมิใจร้าย  ดื้อ  ขี้โกหกด้วย  อายูมิเคยบอกว่าถึงฮิโตชิจะเป็นผี อายูมิก็จะไม่กลัว”  

“เฮ้อ..หนูอายูมิคงจะถูกตามใจจนเคยตัว มารังแกเพื่อนที่แสนดีอย่างเธอได้ยังไง เห็นทีชั้นจะต้องอบรมสั่งสอนอายูมิ อายูมิจะได้เป็นเด็กดี เธอช่วยอะไรชั้นหน่อยได้ไหมจ๊ะ” 

ฮิโตชิมองยูกิด้วยสีหน้าแปลกใจ   

ห้องนอนอายูมิ อายูมินอนหลับสนิทอยู่บนเตียง สวมสร้อยเหรียญเซมาโมริไว้ด้วย  แล้วเสียงร้องเพลงของฮิโตชิก็ดังขึ้นแว่วๆ “คิรา คิรา ฮิคารุ โอโซรา โน โฮชิโย มาบาทาคิ ชิเตวา มินน่า โว มิเตรู คิรา คิรา ฮิคารุ โอโซรา โน โฮชิโย”

อายูมิเริ่มขยับเปลือกตา 

ในความฝันของอายูมิ  อายูมินั่งรถเข็น เสียงร้องเพลงของฮิโตชิดังแว่วเข้ามา อายูมิมองหาที่มาของเสียง  

อายูมิ เห็นฮิโตชิยืนร้องเพลงอยู่ห่างออกไป อายูมิดีใจ “ฮิโตชิ! ฮิโตชิหายไปไหนมา ไม่เห็นมาเล่นกับอายูมิบ้างเลย”     

“ฮิโตชิมาเล่นกับอายูมิไม่ได้” 

“ทำไมล่ะ” ฮิโตชิไม่ตอบ  

อายูมิมองหน้าฮิโตชิแล้วจำได้ “อายูมิจำได้แล้ว  ฮิโตชิเป็นผี”   

“ไม่จริงหรอก  ถ้าฮิโตชิเป็นผี ฮิโตชิจะมาเล่นกับอายูมิได้ยังไง ถ้าอายูมิอยากให้ฮิโตชิเล่นด้วย อายูมิต้องถอดสร้อยออกก่อน เราจะได้เล่นกันสะดวกๆ ไงล่ะ”     

“แต่อายูมิสัญญากับคุณอาไว้ว่าจะไม่ถอดออก”

ฮิโตชิร้อง “มาเล่นกันเถอะ...มาเล่นกันเถอะ...มาเล่นกันเถอะ” 

อายูมิลังเล ฮิโตชิหยุดร้อง..หุบยิ้ม...แล้วหันหลังจะเดินออกไป “เดี๋ยวฮิโตชิ ! อายูมิถอดสร้อยออกก็ได้” ฮิโตชิยิ้มร้าย อายูมิถอดสร้อยเหรียญเซมาโมริออกจากคอ  ฮิโตชิหันกลับมา อายูมิเห็นว่าลูกตาของฮิโตชิเป็น 

สีดำก็ตกใจ “ฮิโตชิ”