บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 13
โฮชิโนโอจิเดินเข้ามาที่ศาลเทพเจ้านกกระเรียน
รินดาราเดินถือสมุดตามโฮชิโนโอจิเข้ามา “ท่านชาย ท่านชายคะ” รินดารากางสมุดที่โฮชิโนโอจิเขียนเป็นภาษาไทยให้ดู “ท่านชายเขียนแบบนี้ หมายความว่า...” รินดาราแกล้งถาม “ถ้าชั้นเชื่อว่าท่านชายมีอายุอยู่มาสี่ร้อยปีอย่างที่ท่านชายพูด มันก็อาจจะเป็นแบบที่ชั้นเชื่อได้หรือคะ”
“อยู่ที่ว่าเธอเชื่อจริงหรือแค่แกล้งถามชั้น”
“ชั้นก็อยากจะเชื่อจริงๆ ค่ะ แต่ชั้นคิดไม่ออกว่ามันจะเป็นไปได้ยังไง”
โฮชิโนโอจิยิ้มมุมปากทีเล่นทีจริงแทนคำตอบ มือถือของรินดาราดังขึ้น รินดาราดูหน้าจอเห็นว่าที่บ้านโทรมา จึงหันไปมองท่านชาย “ขอตัวสักครู่นะคะ” รินดาราเดินห่างออกมาหน่อยพร้อมกับรับสาย “ฮัลโหล” รินดาราฟังแล้วตกใจ “ว่าไงนะนภา พ่อไม่สบาย ?!”
เรืองนภาคุยโทรศัพท์อยู่มุมหนึ่งของบ้าน คอยมองไปรอบๆ กลัวใครจะได้ยิน “จ้ะพี่ แต่พ่อไม่ยอมให้ใครโทรบอกพี่ดารา พ่อเป็นห่วงกลัวพี่จะไม่สบายใจ”
“แล้วอาการพ่อเป็นยังไงบ้าง”
“ความดันขึ้นน่ะพี่ เป็นลมหน้ามืดตลอด ตั้งแต่พ่อรู้ว่าพี่ถูกมหาวิทยาลัยหยุดให้ทุน พ่อก็ไปรับจ้างทำงานเพิ่มทุกวัน พ่อบอกว่าอยากช่วยหาเงินค่าเทอมให้พี่ ใครห้ามก็ไม่ฟัง”
“พ่อไปหาหมอหรือยัง”
“พ่อไม่ยอมไป บอกว่าเสียดายเงิน แล้วที่หนูโทรมาบอกพี่ดารา เผื่อว่าพี่จะโทรมาห้าม พ่อไม่ให้ทำงาน แต่พี่ห้ามบอกพ่อนะว่าหนูแอบส่งข่าว ไม่งั้นพ่อโกรธหนูตายเลย”
“จ้ะๆ พี่รู้แล้ว ขอบใจมากนะนภา ฝากดูแลพ่อด้วยนะ” รินดาราวางสาย เศร้ามาก
โฮชิโนโอจิมองรินดาราอย่างสงสาร แล้วคว้ามือรินดารามาแล้วดึงมากุมบีบให้กำลังใจ “ธรรมชาติสร้างให้มนุษย์มีน้ำตาเอาไว้ปลดปล่อยความรู้สึก ถ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมา ร้องกับชั้นให้เต็มที่ เธอจะได้กลับไปเป็นฮิคาริผู้สดใสเข้มแข็งคนเดิม”
รินดาราปล่อยโฮ “ชั้นเป็นลูกที่ไม่ดี เป็นต้นเหตุทำให้พ่อไม่สบาย หรือว่าชั้นจะเลิกเรียน แล้วบินกลับเมืองไทยไปอยู่กับพ่อเลยดี พ่อจะได้ไม่ต้องทุกข์ใจเรื่องการเรียนของชั้นอีก”
“แต่คุณพ่อของเธอก็จะโทษตัวเอง ว่าที่เธอเรียนไม่จบเป็นเพราะท่าน”
รินดารานิ่งไป “แล้วชั้นจะทำยังไงดีคะท่านชาย”
“ทำให้ท่านเชื่อให้ได้สิว่าเธออยู่ที่นี่มีความสุขดี ค่าตอบแทนที่มิยาคาวะให้เธอ จะทำให้เธอมีเงินค่าเทอมได้ไปจนจบ”