บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 13 หน้า 3

“ใช่ค่ะ อายูมิบอกว่ามีเด็กจากโคสึกะไปเล่นด้วย และเด็กคนนั้นก็เตือนว่าคุณจะฆ่าคุณรินดารา”  

ฮิเดโนรินิ่วหน้าครุ่นคิด มิน่าฮิโตชิถึงหายหัวไปบ่อยๆ   

“คุณรินดาราไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลของชั้นกับแก อย่าเอาเธอเข้ามาเกี่ยวข้อง”  

“ไม่อยากจะเชื่อว่าอาคิระผู้นำแห่งมิยาคาวะจะเชื่อคำพูดของเด็ก เด็กของชั้นอาจจะดูการ์ตูนอะไรมา แล้วเอามาเล่าให้หลานของแกฟังสนุกๆ นี่ถ้าเด็กพูดว่าอุลตร้าแมนจะพังคฤหาสน์มิยาคาวะ แกก็คงจะต้องพาหลานพิการกับย่าแก่ๆ หนีออกไปด้วยสินะ”    

“ไอ้ฮิเดะ!” อาคิระจะพุ่งเข้าไปชกฮิเดโนริ แต่ไอดึงตัวอาคิระห้ามเอาไว้ 

“อาคิระพอได้แล้ว !! ที่นี่ศาลเจ้านะ แล้วคนของเขาก็อยู่เต็มไปหมด กลับกันก่อนเถอะ เชื่อชั้นเถอะนะ..ไปเถอะอาคิระ”  ไอพยายามรั้งและดึงให้อาคิระออกไป จนอาคิระต้องยอม 

“จำเอาไว้นะฮิเดะ ถ้าคุณรินดาราเป็นอะไรไปแม้แต่นิดเดียว ชั้นจะฆ่าแกด้วยมือชั้นเอง” 

ไอลากอาคิระออกไป ฮิเดโนริยิ้มมุมปากอย่างกวนประสาท แต่พอไอพาอาคิระห่างออกไปจนลับตา ฮิเดโนริก็ เปลี่ยนสีหน้าเป็นโมโหทันที “ฮิโตชิ”  

ห้องนอนฮิเดโนริ ฮิโตชิกำลังร้องไห้โฮ น้ำตาไหลเป็นสีดำ ตัวสะดุ้งไปตามเสียงแส้ฟาด ฮิเดโนริลงแส้ขึ้นหลังจากลงโทษเด็กน้อยจนสะใจ “นี่เป็นโทษที่แกหนีออกไปเล่นกับพวกมิยาคาวะ” ฮิเดโนริหยิบตุ๊กตาฮินะรูปเด็กผู้ชายแบบที่สามารถถอดหัวได้ “แล้วนี่ก็เป็นโทษ ที่แกกล้าเอาเรื่องของชั้นไปเตือนพวกมัน!” 

ฮิโตชิปล่อยโฮก้มโค้งคำนับถี่ๆ “ไม่เอา...ไม่เอา...ฮิโตชิไม่อยากถูกขัง..ฮิโตชิขอโทษ...ฮิโตชิ ไม่ไปไหนแล้ว...ไม่พูดแล้ว”

แต่ฮิเดโนริไม่สนใจคำร้องขอของฮิโตชิ ฮิเดโนริเปิดท่อนหัวของตุ๊กตาฮินะแล้วจ้องไปที่ฮิโตชิ...ดวงตาของเขา เปลี่ยนเป็นสีเขียว...แล้วฮิโตชิก็กลายเป็นควันสีดำถูกดูดเข้าไปในตุ๊กตา เสียงฮิโตชิร้องไห้ยังดังต่อเนื่อง “ฮิโตชิขอโทษ...ฮิโตชิขอโทษ”

ฮิเดโนริปิดฝา เสียงฮิโตชิเงียบหายไป ฮิเดโนริวางตุ๊กตาไว้บนชั้น  สีหน้าฮิเดโนริยังหงุดหงิดไม่หาย  ประตูเลื่อนเปิดออก ไดซุเกะกับอัตซุโอะเดินเข้ามา ไดซุเกะมีสีหน้าหงุดหงิดโมโห 

ฮิเดโนริหันไปหาปู่และโค้ง คำนับแสดงความเคารพ  “คุณปู่มีธุระอะไรกับผมหรือครับ” 

จู่ๆ ไดซุเกะตบหน้าฮิเดโนริอย่างแรง “เมื่อวานแกอุตส่าห์ได้โอกาสอยู่กับนังผู้หญิงคนนั้นตามลำพัง แล้วทำไมไม่จัดการมันซะ แกจะรอให้มันมาทำลายตระกูลของเราหรือไง”  

“ปู่ส่งคนสะกดรอยตามผมหรือครับ” ฮิเดโนริมองอัตซุโอะ

“ผมไม่ได้สะกดรอยตามคุณฮิเดะนะครับ แต่บังเอิญว่าผมผ่านไปเห็นคุณฮิเดะนั่งคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่สวน” 

“งั้นแสดงว่าแกไม่เห็นตอนที่ชั้นเกือบจะถูกนังปีศาจฆ่าตายล่ะสิ ชั้นถึงยังไม่มีแรงจะลงมือฆ่าใคร”  

“ปีศาจอะไรของแก” 

“ผมไม่รู้ครับว่ามันเป็นใคร แต่สภาพของมันเหมือนผีตายซาก ตัวมันเย็นอย่างกับหิมะ”