บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 13 หน้า 4
“ตัวเย็นเป็นหิมะ”
“ผมใช้พลังปีศาจจิ้งจอกในตัวต่อสู้กับมัน ยังทำอะไรมันไม่ได้ ดวงตาสีฟ้าของมันมีพลังเหลือเกิน”
“แกว่ามันมีดวงตาสีอะไรนะ”
“สีฟ้าครับ” ไดซุเกะใจไม่ดี รีบหันหลังเดินออกไปจากห้องทันที
ฮิเดโนริกับอัตซุโอะตามไป
ไดซุเกะเดินเร็วๆ เข้ามาหยุดยืนหน้าหิ้งตั้งตุ๊กตาฮินะ ฮิเดโนริตามเข้ามาด้วยแต่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไดซุเกะหลับตาขมุบขมิบท่องคาถาแล้วหยิบตุ๊กตาฮิะขึ้นมาดู แล้วพบว่ายันต์ที่ติดอยู่ใต้ฐานได้หายไปแล้ว
“มีอะไรหรือครับปู่”
“ยันต์ที่ควบคุมจิตวิญญาณของนางปีศาจหิมะหายไป แสดงว่านางปีศาจหิมะหลุดออกไปแล้ว”
ทุกคนอึ้งตกใจ !
บ้านมาโกโตะ ยูกิทรุดตัวมอบลงกับพื้นอย่างผู้ที่หมดเรี่ยวแรง ร่างกายอ่อนแอสุดขีด ทำให้นิ้วและเล็บทั้งสิบนิ้วของ ยูกิเขียวเน่าช้ำเลือดช้ำหนอง
มาโกโตะย่อตัวลงดูยูกิ ต้องเบนหน้าไปทางอื่น สีหน้าสะอิดสะเอียนเหม็นเน่ากลิ่นซากศพจากตัวยูกิ แต่ก็ต้องกัดฟันทนกลิ่นเหม็น ไม่อยากให้ยูกิขุ่นเคือง “เธอหายไปไหนมาทั้งคืน ชั้นเป็นห่วงเธอแทบแย่”
เสียงยูกิแหบพร่า “กว่าแกจะหาเหยื่อมาให้ชั้นได้ ชั้นคงนอนให้ร่างเน่าตายไปแล้ว”
“สภาพเธอตอนนี้ต้องการมากกว่าปกติ กว่าชั้นจะหาพวกที่กิเลสหนาๆหนักๆมาได้ ก็ต้องใช้เวลา เอาล่ะ..ชั้นขังเหยื่อที่เตรียมไว้ให้เธอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว รับรองว่าเธอจะอิ่มกับความเลวของมัน” ยูกิยิ้มร้ายอย่างอ่อนแรง
ภายในบ้านมาโกโตะ ริเอะกำลังเดินขึ้นบันได เสียงผู้ชายร้องเอะอะดังออกมาจากด้านในทางห้องยูกิ “ยะ...ยะ...อย่า !!!!” ริเอะหันขวับมองไปทางเสียง แล้วเดินไปทางนั้นด้วยความอยากรู้
ผู้ชายตัวใหญ่ยืนชิดติดกำแพง ไม่มีทางหนี ยูกิยืนตรงหน้าแล้วยื่นมือมาบีบคอด้วยมือเดียว ผู้ชายคนนั้นใช้มือสองข้างจับแขนยูกิพยายามจะแกะแขนออก แต่ทำไม่สำเร็จ “ปล่อยกู! ปล่อย...ปล่อย !”
ยูกิมองลึกเข้าไปในดวงตาของผู้ชายคนนั้น สะกดให้ปากของผู้ชายก็อ้าออกเอง ผู้ชายเหลือบตาต่ำมองปากตัวเองด้วย ความอึ้งตะลึงงันที่เขาไม่สามารถบังคับปากของเขาได้ ยูกิอ้าปากกว้าง..ปากของเธอค่อยๆกว้าง..กว้าง..กว้าง ตาของผู้ชายเบิกโพลงด้วยความตกใจและหวาดกลัวจนแทบจะถลนออกมานอกเบ้า ชายคนนั้นพยายามดิ้นๆ แขนสองข้างที่ห้อยต่องแต่งปัดป่ายไปโดนกำแพง หรือเฟอร์นิเจอร์ใกล้ตัวเสียงดังปึงปัง
ริเอะได้ยินเสียงดังปึงปังจากในห้อง ริเอะหยุดเดิน นิ่วหน้าครุ่นคิด “คุณพ่อทำอะไร”