บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 1 หน้า 2
ขันเดินมาตามคันนา มองนาตัวเองที่น้ำกำลังล้นทะลักเข้าท่วมข้าว ขันแปลกใจเพราะคันนาสูง น่าจะกั้นน้ำที่ไหลบ่าลงมาได้ ขันเดินมาดู เห็นคันนาที่ถูกขุดเปิดให้น้ำไหลโกรกลงนาตน “ไอ้สารเลว ใครมันทำยังงี้วะ” ขันกำด้ามอีเหรียญ (มีดตัดหญ้าต่อด้ามด้วยไม่ไผ่ยาวประมาณ 1 เมตร) เดินออกไป
ขันกำมีดเดินเข้ามา มองฝ่าห่าฝน เห็นเทืองกำลังขุดเปิดคันนาให้น้ำไหลเข้านาตน
“เฮ้ย..ไอ้เทือง เอ็งทำยังงี้ได้ยังไง”
“ไม่ทำยังงี้ ข้าวในนาข้าก็บรรลัยหมดสิวะ”
“อ้าว แล้วข้าวในนาข้าล่ะ ยังงี้มันเห็นแก่ตัวนี่หว่า”
“ไม่ได้เห็นแก่ตัว แต่ข้าเห็นว่าเอ็งมีทางระบายน้ำออกจากนาได้”
“พุทโธ่ น้ำในเหมืองมันก็เต็มอึ้ดเหมือนกัน จะระบายได้ยังไง มึงมันเห็นแก่ได้” เทืองไม่สนใจ หันไปขุดดินเปิดทางน้ำต่อ ขันยิ่งเดือด “ไอ้เทือง.. มึงต้องเอาดินอุดคันนาเดี๋ยวนี้” ดินถูกเปิด น้ำทะลักเข้านาขัน “ไอ้เทือง หูมึงตึงรึไง”
ประยงค์วิ่งฝ่าฝนมาตามคันนา เห็นชาวบ้านวิ่งสวนกลับมาจากนาตัวเอง
“อาทอง..เห็นพ่อฉันไหม”
“เดินไปทางเหนือโน่นแน่ะ ได้ยินว่าจะไปเปิดทางน้ำ ให้ไหลลงนาพ่อตาเอ็ง เดี๋ยวก็เป็นเรื่อง เอ็งรีบไปดูเถอะ”
ชาวบ้านรีบวิ่งออกไป ประยงค์มุ่งหน้าตามหาเทือง
ขันชี้หน้าเทืองด้วยมีดในมือ “ไอ้สารเลว...กูบอกให้มึงอุดหัวคันนา”
เทืองแบกจอบขึ้นบ่า เดินหนี ขันก้าวตาม รั้งจอบเทืองไว้ เทืองยื้อด้ามจอบแน่น
“ไอ้สันดาน” ขันด่า ทั้งคู่ยื้อกันจนเทืองเสียหลักล้มลง ไหลตกคันนา “มึงจะอุดคันนาให้กูหรือไม่อุด”
“กูไม่อุดให้โง่หรอก ไอ้สัตว์” เทืองปีนกลับขึ้นมาบนคันนาได้ ฟาดขันด้วยจอบ
ขันหลบได้ ถีบเทืองจนล้มลง จอบหลุดมือ เทืองโถมเข้าชกต่อยขันด้วยมือเปล่า ขันเป็นฝ่ายเสียหลักล้มลงบ้าง เทืองยังโถมเข้ามาจะกระทืบขัน ขันเงื้อมีดขึ้นฟันเข้ากลางตัวเทืองไม่ยั้ง เทืองล้มลงแน่นิ่ง
ขันเหนื่อยหอบ แต่ก็ชะงัก ในความมืดสลัวและฝนที่ตกหนาเม็ด ร่างเทืองแน่นิ่ง เลือดไหลนองปะปนมากับน้ำฝน “ไอ้เทือง ไอ้เทือง” ขันถอยหนี เพราะเทืองตายแล้วแน่ๆ ความตกใจกลายเป็นความกลัว ขันลนลานวิ่งหนีออกไปทันที
ขันลนลานวิ่งหนีมา มือยังกำมีดแน่น สติไม่อยู่กับตัว รู้แต่ว่าต้องหนีอย่างเดียว
“พ่อ...พ่อ” ประยงค์ตะโกนเรียก ขันชะงัก เพราะเห็นประยงค์ ฝ่าสายฝนเดินตรงเข้ามา “อาขัน..เห็นพ่อฉันไหม”