บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 28 (ตอนจบ) หน้า 3
เสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้นขัดจังหวะพอดิบพอดี ทุกคนตกอยู่ในความนิ่งงัน ก่อนระพีพรรณจะเป็นคนขยับมารับสาย “ฮัลโหล ระพีพรรณค่ะ ค่ะ อยู่ค่ะ รัตน์…ของรัตน์”
หทัยรัตน์ขยับมารับโทรศัพท์ “หทัยรัตน์ค่ะ ค่ะ ห้องไหนนะคะ ค่ะ จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” หญิงสาววางสาย “รัตน์ต้องไปดูคนไข้ เอาไว้คุยกันทีหลังนะยุทธ” หทัยรัตน์รีบออกไปทันที
ระพีพรรณเห็นใจทั้งสองฝ่ายกับสถานการณ์อันน่ากระอักกระอ่วนนี้
ยงยุทธนิ่งเก้อค้างอยู่อย่างนั้น ยิ่งกว่าการถูกปฏิเสธ
อ่ำเดินยิ้มออกมา เมื่อเห็นปวริศเข้ามากับระพีพรรณ
“ปวริศขอมากินข้าวเย็นด้วยคนค่ะยาย”
“เอาสิลูก วันนี้ยายหลนเต้าเจี้ยวไว้”
“น้ำลายไหลแล้วละครับ คุณยาย”
อุไรขัดคอ “ขอโทษนะ ไม่ได้หุงข้าวเผื่อใคร”
ปวริศรอยยิ้มกลายเป็นเจื่อนไปทันที
อ่ำปรามลูกสาว “อุไร”
อุไรย้ำ “ถ้ายังฟังภาษาไทยพอรู้เรื่อง ก็น่าจะเข้าใจนะว่าเจ้าของบ้านเขาไล่แล้ว”
“คุณน้าครับ… คุณน้าเคยพูดเองว่าให้คุณย่าสิ้นบุญซะก่อน คุณน้าจะอนุญาตให้ผมกับระพีแต่งงานกัน”
“ฉันพูดคำไหนคำนั้น… อยากจะแต่งกับลูกสาวฉัน ก็ไปบอกพ่อแม่เธอให้มาสู่ขอให้ถูกต้องตามประเพณีสิ ฉันอาจจะยกให้”
ปวริศดีใจ “เร็วๆ นี้ละครับ”
“เรื่องสินสอดทองหมั้น ถ้าไม่มีปัญญาก็ไม่จำเป็นหรอก ฉันมีเงื่อนไขเดียว”
“ครับ อะไรครับ”
“ไปปรึกษาพ่อแม่เธอซะ ว่ามันพร้อมจะให้เธอเปลี่ยนนามสกุลมาใช้นามสกุลชื่นศรีของฉันรึเปล่า ถ้ามันรับได้ ฉันก็ไม่มีปัญหา” อุไรมองอย่างเยาะเย้ยก่อนจะเดินออกไป
อ่ำถอนใจ ระพีพรรณหน้าชาแทนปวริศ ปวริศพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ยิ่งกว่าถูกด่าว่าไอ้หน้าตัวเมีย
สุดาเปิดประตูเข้ามาในบ้าน เห็นยงยุทธนอนอยู่บนโซฟา “เห็นปิดบ้านเงียบ นึกว่าไม่มีคนอยู่”
ยงยุทธค่อยๆ ขยับลุกขึ้นนั่ง มึน เบลอๆ
“ไม่สบายรึเปล่า ยงยุทธ”