บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 17 หน้า 2
นึกถึงภาพสวีทของเยี่ยมยุทธและดาวเหนือ ที่สระว่ายน้ำแห่งนี้เข้ามา
ดาวเหนือยิ้มออกมา อยู่ในบรรยากาศ ความรักและความคิดถึงนั่นเอง ดาวเหนือเริ่มรักเยี่ยมยุทธแล้ว เพียงแต่ยังหยุดยั้งตัวเองไว้ก่อน ดาวเหนือสะดุ้งเมื่อได้สติ ยังมีความยับยั้งชั่งใจ “โฮ้ยหยุดคิด หยุดคิด... ฮึ่ย”
วันใหม่ บ้านดาวเหนือ ดาวเหนือแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังจะไปทำงาน เดินมากินข้าวเช้ากับพ่อแม่
“วันนี้ แกจะเจอคุณเยี่ยมไหม” แดนถาม ดาวเหนือนึกที่นัดกันกับเยี่ยมยุทธไว้
“วันศุกร์นี้ ไปกินข้าวกันนะ สองคน ผมจองร้านไว้แล้ว... วันเกิดผมน่ะ อืม จะพูดยังไงดี ผมถูกรับมาเลี้ยง ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดวันไหน คนเซ็นรับผมมาอุปการะ เขาคงรับผมมาวันนี้มั้ง ผมเลยไม่มีปาร์ตี้วันเกิดสักที ก็มันไม่ใช่วันเกิดจริงผมนี่”
“แล้วทำไมปีนี้ถึงเลี้ยง”
“ปีนี้มีคุณไง ... มีคนที่เชื่อมโยงกับเรา มีคนที่เราอยากใช้ชีวิตด้วย”
ดาวเหนืออึกอัก “ทำไมหรือพ่อ”
“พ่ออยากเลี้ยงข้าวเขา เขาบอกว่า ขายครีมได้ครบห้าร้อยกระปุก เขาจะเลี้ยง แต่พ่อคิดว่าพ่อเลี้ยงขอบคุณเขาดีกว่า”
“ใช่ แม่อยากให้เขาคำนวณใหม่ เราสองคนต้องปลดหนี้ได้เร็วกว่าเดิมแน่ อยากถามเขาด้วย ถ้าทำรายได้จนมีเงินเหลือ แปลว่าเล่นหวยนิดๆหน่อยๆได้ใช่ไหม”
“เอ้อ เย็นนี้เขาคงติดธุระ คือ .... เขากับหนูจะไปกินข้าวกัน”
แดนชอบเยี่ยมยุทธ แต่ไม่ค่อยแน่ใจเรื่องลูกสาวจะคบ แต่เดือนเพ็ญเป็นพวกไม่คิดมาก กล้าเสี่ยง
“หา แกจะคบกับเขาแล้วหรือ เห็นบอกไม่ๆๆ นี่ ใจอ่อนแล้วหรือ”
“โฮ้ย หล่อน่ารักขนาดนั้น จีบขนาดนี้ ช่างคุณปิ่นมุกเขาไปเถอะ ลุยเลย คืนนี้แม่ปิดบ้านเลยนะ ขี้เกียจรอ”
“โฮ้ย นี่ก็ ไวไฟแรงเฟร่อ ไม่ต้อง 4 จีขนาดนั้นก็ได้มั้ง”
“ฉันพูดเล่นจะดูใจแก ถึงเราจน แต่ไม่ได้ง่ายโว้ยลูกรัก”
“จริง.....แต่เดี๋ยวๆ เอาใหม่นะ หนูก็แค่สงสารเขา เขาไม่เคยมีวันเกิด ไม่ได้มีอะไรเกินเลยทั้งนั้น โอเคสรุปว่าหนูไม่ไป…ไม่ไปแล้ว ใครอยากจะนัดกันก็เชิญ”
“เอ๊าอีนี่ ดูพูดเข้า เป็นบ้าไปแล้วเหรอ”
ดาวเหนือลังเล สับสน ระหว่างไปหรือไม่ไป ได้แต่นั่งส่ายหน้าว่า ไม่ไป ไม่ไป ไม่ไป
บ้านศิลาทอง ปิ่นมุกกำลังโยคะอยู่ เปรมจิตเดินมาหา