บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 17 หน้า 5
เห็นรูปเบาะแสต่างๆที่ปะเต็มไปหมด เยี่ยมยุทธเอารูปครูอารีมาติดเพิ่ม พร้อมรูปมูลนิธิไฟไหม้ เป็นคดีที่สองที่เยี่ยมยุทธต้องตามล่า หาคนผิด
“ต่อไปนี้ ผมจะเอาธนานุวัตรกลับคืนมาให้พ่อ ผมจะเรียกร้องความยุติธรรมให้พ่อแม่และครูอารี ผมจะตามหาน้อง ทำให้ครอบครัวของผมสมบูรณ์ ในเมื่อกฏหมายจัดการมันไม่ได้ ผมนี่แหล่ะจะจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง”
เยี่ยมถอดเสื้อยืดออก แต่งชุดสูท กลับไปหล่อเนี้ยบและเจ้าเล่ห์เหมือนที่เคยเป็น
สปา ในห้องนวด ปิ่นมุกในชุดผ้าขนหนู หลับตานอนรอเจ้าหน้าที่มานวด ปิ่นมุกได้สินเสียงคนเข้ามา นึกว่าเป็นเจ้าหน้าที่ “ฉันขอแบบจัดเต็มฟูลคอร์ดเลยนะ”
เยี่ยมยุทธก้มลงจูบที่หน้าผาก ปิ่นมุกตกใจ ลุกขึ้นมานั่ง “คุณเยี่ยม”
“ผมกลับมาแล้ว เรื่องที่ผ่านมาลืมมันไปนะ แล้วเราสองคนมาเริ่มต้นกันใหม่”
ร้านอาหาร ดาวเหนือยังนั่งรอ เริ่มหงุดหงิดมองนาฬิกา แฟรงค์เดินมานั่งตรงข้าม “เขายังไม่มาอีกหรือ”
“เอ้อ เดี๋ยวก็มาค่ะ คุณแฟรงค์จะกลับแล้วหรือคะ”
“แย่…ให้ผู้หญิงรอเป็นชั่วโมงเนี่ยนะ”
“เอ้อ เขาคงติดงานน่ะค่ะ วันนี้วันสำคัญ คิดว่าเขาคงไม่ลืม”
“งั้นก็โอเค ผมไปก่อนนะ สวัสดีครับ”
แฟรงค์เดินออกไป ดาวเหนือกดโทรศัพท์ “ไม่รับสาย ไม่โทรกลับ หรือว่าลืมจริงๆ”
ที่สวน เยี่ยมยุทธ ปิ่นมุก ทั้งสองย้ายมานั่งคุยกัน
“ฉันไปชวนคุณกลับมาคราวที่แล้ว ตอนนั้นคุณลังเล อะไรคือเหตุผลให้คุณกลับมาวันนี้คะ”
“เพราะผมคิดถึงคุณ”
ปิ่นมุกเบื่อคนโกหก คาดคั้น “จริงดิ”
เยี่ยมยุทธนึกถึงคำพูดแนน “ตู้เซฟในห้องทำงานท่านประธานค่ะ เขาลือกันน่ะค่ะ ในตู้เซฟนั่นมีข้อมูลบางอย่างที่ท่านประธานหวงมาก ไม่เคยยอมให้ใครได้เห็นเลย เขาก็เลยว่ากันว่า เป็นข้อมูลเรื่องการครอบครองธนาคาร”
“ผมอยากเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของธนาคารธนานุวัตร”
ปิ่นมุกยิ้มพอใจ “นี่สิความจริง แล้วนังดาวเหนือล่ะ”
เยี่ยมยุทธอึ้งไปนิด “คงต้องเลิกกัน”
ปิ่นมุกยิ้มกว้าง สะใจมาก “บอกเขาหรือยัง” เยี่ยมยุทธนิ่ง ปิ่นมุกยื่นโทรศัพท์ของเยี่ยมยุทธให้