บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 8 หน้า 2
เยี่ยมยุทธใช้มือลูบรูปของจินดาที่ขยายใหญ่ติดอยู่มุมหนึ่ง เยี่ยมยุทธอยากรู้มากที่สุด เรื่องของจินดา
ธนาคารธนานุวัตร หน้าห้องทำงานเปรมจิต เยี่ยมยุทธเดินเข้ามา เยี่ยมยุทธกำลังทำอะไรบางอย่าง เยี่ยมเดินผ่านทุกประตู และเข้ามาถึงหน้าห้องทำงานของเปรมจิต เยี่ยมยุทธเปิดเข้าไปเพราะเลขาทิ้งโต๊ะไป เลขาเพิ่งมาเห็นจึงวิ่งเข้ามาตาม มากั้นเยี่ยมยุทธแต่ไม่ทัน ได้แต่ตะโกน วิ่งตามมา ในเวลาที่เยี่ยมยุทธเข้าประตูไปแล้ว
“คุณคะคุณ เข้าไม่ได้นะคะ”
เปรมจิตกำลังคุยงานกับพีระและพนักงานอีกสองคน เยี่ยมยุทธเปิดประตูเข้ามาแล้วพูดทันที
“ถ้าผมพูดให้คุณปิ่นมุกเข้ามาทำงานที่ธนาคารนี้ได้ คุณต้องให้ผมเป็นพนักงานทำงานที่นี่ ตกลงไหมครับ”
“คุณเข้ามาไม่ได้นะคะ
เปรมจิตพยักหน้าให้เลขาว่าจะคุยเอง เลขาออกไป พีระและพนักงานทั้งสองจะออกจากห้อง
“คุณพีระอยู่ก่อน”
พนักงานอื่นๆออกไปหมด พีระถอยไปยืนข้างๆอย่างนอบน้อม เปรมจิตพูดเข้าประเด็นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
ไม่อ้อมค้อม “ไหนบอกว่าเลิกกันแล้วไง”
“แค่ทะเลาะกันน่ะครับ ท่านประธานคิดดีๆนะครับ พ่อแม่สร้างกิจการใหญ่โตก็เพื่อลูกทั้งนั้น ท่านคงเสียใจมาก ที่คุณปิ่นมุกไม่ยอมมาทำงาน เพราะฉะนั้นให้ผมลองนะครับ”
“ท่าทางคุณจะเป็นคนขี้โอ่นะ ฉันเป็นแม่ พยายามมายี่สิบปี แล้วคุณเป็นใคร”
“ผมไม่ใช่คนขี้โอ่ ผมเป็นคนมั่นใจในตัวเอง และเคยชินกับความสำเร็จต่างหาก รับปากผมก่อนสิครับ”
“ถามหน่อยเหอะ ทำไมคุณต้องทำงานที่นี่ ทำไมถึงอยากทำนัก”
เยี่ยมยุทธ เกาจมูกระหว่างพูด “ก็ผมบอกไปแล้ว ผมอยากลงหลักปักฐานกับคุณปิ่นมุก ท่านไม่เชื่อผมเอง”
“ยายปิ่นตอนนี้ไม่รับโทรศัพท์ใครทั้งนั้น ยิ่งเป็นคุณ ยิ่งไม่รับ คุณทำไม่ได้หรอก”
“ผมมีวิธีการอยู่แล้ว ท่านแค่รับปากว่า ถ้าผมกลับมาคบกับคุณปิ่นและทำให้คุณ ปิ่นกลับมาทำงานได้ ท่านจะยอมให้ผมมาทำงานที่นี่ และเลิกขัดขวางความรักของเรา”
เปรมจิตคิดหนัก มองหน้าพีระ พีระไม่กล้าตอบ ไม่กล้าแนะนำ
“ว่าไงครับ”
“ตกลง”
“ขอบคุณครับ ผมขอเวลาแค่สามวัน ภาษาอาเซียนวันนี้ ขอเสนอภาษาพม่าเจ๊ะ-โจน-แม่แปลว่าลาก่อย เอ๊ย ลาก่อน” เยี่ยมยุทธลาทั้งสองคนด้วยมาดกวนๆ จู่ๆก็มีภาษาอาเซียน แล้วเดินออกไป