บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 18 หน้า 14
ทศพลนอนก่ายหน้าผาก หมดอาลัยตายอยากในชีวิต สุภัทรกับป้าอิ่มเข้ากระต๊อบมาเยี่ยม
“พ่อ...” ทศพลน้ำตาคลอ
“คำแก้วเขาไปดีแล้ว” สุภัทรปลอบ
“นี่ผมกำลังฝันร้ายอยู่ใช่มั้ยพ่อ ผมยังไม่ตื่นใช่มั้ย”
ป้าอิ่มสงสารทศพลจับใจ “โธ่ คุณหนูของป้า กลับบ้านเรากันเถอะนะคะลืมเรื่องร้ายๆ ที่เกิดขึ้นที่นี่ซะ”
“ผมไม่มีวันลืมคำแก้วได้หรอก ต่อให้นานแค่ไหน ผมก็ไม่ลืม”
สุภัทรลูบหัวสงสารลูก “แกเป็นซะแบบนี้ หนูคำแก้วจะไปสู่สุคติได้ยังไง”
“จนถึงตอนนี้ ผมยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคำแก้วตายแล้วจริงๆ จิตใจของพวกมันทำด้วยอะไร ถึงได้ฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลา” ทศพลคร่ำครวญเสียใจ
สุภัทรหายถอนใจ “ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดน่ากลัวไปกว่ามนุษย์หรอก หาเหตุฆ่าแกงกันได้ ถึงขนาดใส่ร้ายป้ายสีกันก็เอา”
“พวกชาวบ้านหาว่าหนูคำแก้วเป็นภูตผีปีศาจ งมงายกันไม่เข้าเรื่อง” ป้าอิ่มส่ายหัว
“ตอนนี้ถนนทางเข้าหมู่บ้านก็ซ่อมเสร็จแล้ว แกกลับไปกรุงเทพกับฉันกลับไปเรียนต่อเสียให้จบ ดวงวิญญาณหนูคำแก้วจะได้หมดห่วง”
ทศพลไม่ตอบสุภัทร น้ำตาไหลพราก คิดถึงคำสั่งเสียของคำแก้ว
-- จบนาคี ตอนที่ 18 --