รีเซต

บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 21 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 21 หน้า 2
Pannaput_tvs
11 ตุลาคม 2559 ( 14:03 )
12M
2
นาคี ตอนที่ 21
18 หน้า

“คำแก้วเอ๊ย แม้แต่พระพุทธองค์ยังมีพญามารตามราวี มารมันจะคอยขัดขวางไม่ให้เราอยู่เป็นสุข แต่เมื่อใดที่เราวางเฉย ก็จะเป็นอิสระจากอำนาจของมารนะลูก”

คำแก้วคิดตามที่คำปองพูด พยายามปล่อยวางโทสะที่อยู่ในใจ

 

เช้าวันใหม่ เพื่อนทศพลทั้งสี่มาส่งข่าวกับสุภัทรที่กำลังจิบกาแฟอยู่อย่างใจเย็น

สมมาตรเอ่ย “ไอ้พลมันถูกซ้อมจนยับเยิน ผมเห็นแล้วยังอดนึกเวทนามันไม่ได้”

ป้าอิ่มตกใจ “ตายแล้ว ! แล้วคุณหนูของป้าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”

“ยังป้า ยังไม่ตาย ! แค่คางเหลือง !” วันชนะปลอบ

สุภัทรวางเฉย “ผู้ชายยกพวกต่อยตีกันเป็นเรื่องปกติ เจ้าทศพลโดนซะบ้างก็ดี จะได้เป็นลูกผู้ชายเต็มตัว ป้อแป้ปวกเปียกอย่างทุกวันนี้จะปกป้องใครเขาได้”

ป้าอิ่มรู้สึกโกรธ “คุณหนูถูกทำร้ายปางตาย คุณท่านจะไม่ทำอะไรสักอย่างเลยเหรอคะ”

“แล้วจะให้ฉันทำอะไร ไปแจ้งความเอาผิดกำนันแย้มหรือไง รู้ทั้งรู้ กฎหมายมันใช้กับคนที่นี่ไม่ได้”

สมมาตรแย้ง “คราวนี้กำนันแย้มทำเกินกว่าเหตุ ถึงขนาดยกพวกมาเผากระต๊อบไอ้พล”

เชษฐ์เสริม “ถ้าคำแก้วไม่มาช่วยไว้ ไอ้พลคงถูกประชุมเพลิงไปแล้ว”

“ก็มันอยากหาเรื่องใส่ตัวไปขโมยของของเขา เขาก็ตามมาเอาเรื่องสิ” สุภัทรโบกมือไล่ “ไปกันได้ละ ฉันจะทำงาน เดี๋ยวสายๆ ฉันจะไปเยี่ยมมันเอง”

ป้าอิ่มกับเพื่อนทั้งสี่ของทศพลออกไป แปลกใจที่สุภัทรไม่แสดงออกว่าเป็นห่วงทศพลเลยสักนิด

บุญส่งเข้ามาหาสุภัทร “ผมขอคุยกับดอกเตอร์หน่อย เรื่องไอ้ทศพล”

สุภัทรเคืองที่ลูกตัวเองถูกรังแก แต่ไม่แสดงออกต่อหน้าเด็กๆ

 

บุญส่งโวยวายเรื่องทศพลกับสุภัทร “กว่าจะได้เหล็กไหลจากภูพระนาง พวกผมแทบเอาชีวิตไม่รอด ลูกชายดอกเตอร์มันกล้าดียังไง ขโมยดาบเหล็กไหลไปทิ้ง”

สุภัทรสวน “มันทำผิดก็ว่าไปตามผิด แต่ไม่เห็นถึงกับต้องวางเพลิงเผากระต๊อบมันเลย ถ้าลูกผมติดอยู่ในนั้นขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบ”

“นังคำแก้วมันไม่ยอมปล่อยให้ผัวมันเป็นอะไรง่ายๆ หรอก ยิ่งนับวัน อิทธิฤทธิ์มันก็ยิ่งมากขึ้นทุกที แม้แต่ดาบเหล็กไหลยังทำอะไรมันไม่ได้”

“บ้ากันไปใหญ่แล้ว คำแก้วเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ จะเป็นงูไปได้ยังไง”

“ถ้าดอกเตอร์เห็นอย่างที่ผมเห็นจะไม่พูดอย่างนี้ ต่อให้ผมอธิบายจนปากฉีก ดอกเตอร์ก็ไม่มีวันเข้าใจ”

“คุณจะปราบงูผีงูเจ้าที่ไหนก็เชิญ แต่อย่ามายุ่งกับครอบครัวลูกชายผม”

บุญส่งไม่รับปาก เดินจากไป


18 หน้า