บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 15 หน้า 2
กระต๊อบทศพล คำแก้วผุดลุกผุดนั่ง ชะเง้อชะแง้รอทศพลกลับมา พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นสองงูเขียวเลื่อมประภัสร์ ฉัตรสุดาที่เลื้อยมาหยุดอยู่ตรงหน้า
“พวกเจ้ามีอะไรจะบอกงั้นเหรอ” งูเขียวเลื่อมประภัสร์ ฉัตรสุดาทำท่าเหมือนจะส่งสารบอกข้อความบางอย่างแก่คำแก้ว “ว่าไงนะ ! คุณทศ..... นาคหนี....” คำแก้วรู้เรื่องราวจากงูเขียวทั้งสองที่มาส่งข่าว
คำแก้วมาลาคำปองที่บ้าน “ฉันมาลาแม่จ้ะ”
“คำแก้วเอ๊ยยย เอ็งจะไปตามหาเค้าที่ไหน” คำปองเป็นห่วง
“มีคนบอกฉันว่าคุณพลอยู่ที่นาคหนี”
“ใครบอกเอ็ง ?” คำปองสงสัย
“เพื่อนของฉัน”
“ตั้งแต่เล็กจนโต แม่ไม่เคยเห็นเอ็งมีเพื่อนที่ไหน”
คำแก้วบ่ายเบี่ยง “แม่ไม่รู้จักหรอกจ้ะ”
“แล้วเอ็งจะไปยังไง นาคหนีไม่ใช่ใกล้ๆ”
“ต่อให้ต้องบุกป่าฝ่าดง ข้ามน้ำข้ามทะเล ฉันก็ต้องหาทางไปนาคหนีจนได้”
“แม่รู้ ถึงจะห้าม เอ็งก็ไม่ฟัง... ไปเถอะลูก...ไปตามเอาหัวใจเอ็งกลับคืนมาไปดีมาดี คุณพระรักษานะลูก”
คำแก้วก้มกราบที่ตักคำปองคำปองเอามือลูบหัวคำแก้วรู้สึกใจหาย เป็นห่วงคำแก้วอย่างประหลาด
คำแก้วมาถึงที่ท่าน้ำ เห็นเรือแจวเทียบท่าอยู่
คนแจวตะโกนปลายทางลั่น “นาคหนีจ้า! นาคหนี! เรือจะออกแล้ว”
“คอยฉันด้วยจ้ะ” คำแก้วรีบโดดลงเรือไป ก่อนที่เรือจะออกทันเวลาพอดี
เรือทศพลเข้าเทียบท่าน้ำตำบลนาคหนี
“ถึงแล้วพ่อหนุ่ม..ที่นี่แหละตำบลนาคหนี” ลุงแจวเรือเอ่ยบอก ทศพลลุกขึ้นยืนก้าวขึ้นมาบนฝั่ง หันมองซ้ายขวา ลุงแจวเรือเห็นท่าทางเก้ๆ กังๆ ก็เอ่ยถาม “แล้วนั่นเอ็งจะไปไหนต่อล่ะ”
ทศพลท่าทางมึนงงมองเห็นบ้านเรือนแปลกตา ชาวบ้านที่เดินผ่านไปมาไม่คุ้นหน้าคุ้นตาแม้แต่น้อย ทศพลไม่รู้จะไปต่อทางไหน ทันใดนั้นก็มีเสียงลึกลับพึมพำที่ข้างหูทศพล “ตามมา ~”
ทศพลก้าวเดินตามสายลมออกไป อาการคล้ายคนเลื่อนลอย
“ไอ้หนุ่มนี้ท่าทางหยิ่งพิลึก ถามก็ไม่ตอบ” ลุงแจวเรือมองตาม เกาหัวแกรกๆ
ลำเจียกผุดลุกผุดนั่งอยู่ตรงแคร่หน้าบ้าน “ทำไมคุณทศพลถึงยังไม่มาสักที นี่ตะวันก็ตรงหัวแล้ว!”
ซ่อนกลิ่นช่วยมองหา “หรือคาถาอาคมของพ่อหมอเมืองอินทร์จะสู้เสน่ห์นังคำแก้วไม่ได้วะ”
“เอ๊ะ ! นังนี่ ! คนยิ่งกลุ้มๆ อยู่เดี๋ยวแม่ยันโครมให้”