บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 1 หน้า 2
เคนเดินเข้ามาในถ้ำเจ้าแม่นาคี เห็นงูเห่าบริวารตัวดำมะเมื่อมเต็มไปหมด งูเห่าชูแม่เบี้ยขู่ฟ่อๆ รู้ว่ามีผู้บุกรุก จู่โจมเข้ามาหาเคนทุกทิศทุกทางจนดูยั้วเยี้ย
เคนตกอยู่ในวงล้อมของงู กระดิกไปไหนไม่ได้ อสรพิษชูแม่เบี้ยคุกคามจนน่าขยาด แต่ก็ไม่กล้าฉกเคน เคนชูแหวนพิรอดยกขึ้นอาราธนาท่วมหัว ก่อนสวมที่นิ้วแล้วชูไปเบื้องหน้า เกิดแสงสว่างด้วยอำนาจพระพุทธคุณแผ่ออกมาจากแหวนพิรอด งูเลื้อยแหวกเป็นทางด้วยความกลัวอำนาจของแหวนพิรอด เปิดทางให้เคนผ่านไปได้ เคนเห็นงูเห่าเผือกตัวใหญ่มีหงอนสีแดงขดตัวบนอยู่บัลลังก์หินกลางถ้ำอยู่ระหว่างการจำศีล งูเห่าเผือกเห็นเคน ก็ค่อยๆ ขยับตัวแผ่พังพาน ขู่ฟ่อ แต่เกรงอำนาจแหวนพิรอด ทั้งสองจดๆ จ้องๆ ต่างเกรงกลัวกันและกันอยู่ในที
“อโหสิกรรมให้ข้าด้วย...” เคนเหงื่อผุดเต็มหน้า กลั้นลมหายใจ ก่อนรีบคว้าหมับเข้าที่คอของเจ้าแม่นาคีทันที
ทันใดนั้น ท้องฟ้าแปรปรวนดำมืดทันทีคล้ายพายุฝนจะเทลงในอีกไม่ช้า เหมือนจะเกิดอาเพศใหญ่ ลมวูบหนึ่งพัดกระโชกเข้ามา เทียนทั้งหมดที่อยู่ในเทวาลัยดับพรึ่บพร้อมกัน
“แปลก! ตะกี้ฟ้ายังแจ้งอยู่เลย” คำปองเห็นฝนทำท่าจะตกจึงค่อยๆ ประคองท้องโย้ ลุกขึ้นด้วยความยากเย็น หิ้วตะกร้าจะกลับบ้าน
คำปองเดินท้องโย้ลงบันไดนาค ท้องฟ้ามืดตื๋อ ลมพัดแรง คำปองเห็นเคนมุดออกมาจากใต้เทวาลัยพร้อมกับกระสอบใบใหญ่ก็ตะโกนเรียก“พี่เคน !”
เคนเลิ่กลั่กไม่คิดว่าจะเจอเมียตัวเองที่นี่ “คำปอง เอ็งมาทำอะไรที่นี่ ทำไมไม่รออยู่บ้าน!”
“วันนี้วันพระใหญ่ ฉันเลยมาไหว้เจ้าแม่นาคี ลูกของเราจะได้คลอดง่ายๆ” คำปองสังเกตเห็นเคนมีท่าทีพิรุธเลิ่กลั่กผิดปกติ ก็ซักไซ้ “พี่เคน ไหนพี่บอกฉันว่าจะเข้าไปรับจ้างหาเงินในเมืองไง ?”
เคนหลบสายตาคำปอง พูดจาตะกุกตะกัก “เอ็งอย่าเพิ่งซักให้มากความเลย รีบกลับไปซะ”
คำปองดักหน้าเคนไว้ ไม่ยอมให้เคนไป “ไม่กลับ! จนกว่าฉันจะรู้ว่าพี่ลงไปทำอะไรใต้เทวาลัยนั่น” คำปองเห็นบางสิ่งดิ้นขลุกขลักอยู่ในกระสอบยิ่งสงสัย “นั่นอะไร ?”
“เอ็งอย่ารู้เลย”
“ขอฉันดูหน่อย” คำปองจะแย่งกระสอบ
เคนปัดป้องจนเห็นได้ชัด “อย่า !”
“ต้องมีอะไรอยู่ในนั้นแน่ๆ หรือว่า... !!!” คำปองอ้าปากค้าง ตะลึงคิดไม่ถึงว่าเคนจะกล้า “พี่เคน! พี่รู้หรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรลงไป ฉันท้องแก่จวนคลอด พี่ไม่ห่วงฉัน ห่วงลูกมั่งเลยเหรอ”
“ก็เพราะห่วงเอ็งกับลูกน่ะสิ พี่ถึงต้องทำ”
คำปองยื้อยุดกระสอบในมือเคน “พี่เคน ฉันขอเถอะ อย่าทำเลย ฉันขอร้อง”