บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 16 หน้า 14
พิมพ์พรกับเจิดนภาที่แอบดูอยู่หลังพุ่มไม้ พอเห็นว่าลำเจียกกับทศพลไปแล้วก็รีบวิ่งจู๊ดออกมา เจิดนภาคว้าแขนพิมพ์พรเอาไว้ “จะเอาจริงเหรอ ยัยพิมพ์”
“ถ้ามันทำเสน่ห์ใส่ทศพลจริง ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่”
“แต่ทำแบบนี้ มันเข้าข่ายบุกรุกเลยนะ” เจิดนภากลัว
“แล้วไง ไม่บุกเข้าถ้ำเสือ แล้วจะได้ลูกเสือเหรอ”
“แต่ลุงกอพ่อของลำเจียกเป็นพวกเดียวกับกำนันแย้ม ไม่กลัวรึไง”
“ตอนนี้ฉันไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมทั้งนั้น ถ้าเธอไม่กล้า ก็คอยดูต้นทางให้ฉันอยู่ที่นี่” พิมพ์พรพูดจบก็ย่องขึ้นบ้านกอไป
เจิดนภาตบปากตัวเองแรงๆ “ปากหนอปาก ไม่น่าไปยุส่งยัยพิมพ์แบบนั้นเลย” เจิดนภาดูต้นทางอย่างหวาดๆ
พิมพ์พรย่องเข้าไปในบ้านกอ เห็นกอนอนขวางอยู่ กรนสนั่นเพราะความเพลีย พิมพ์พรค่อยๆ ย่องจะเข้าไปในห้องนอนลำเจียก
กอละเมอลั่น “เฮ้ย !!! นั่น !!” พิมพ์พรหัวใจหล่นวูบไปอยู่ตาตุ่ม ค่อยๆ หันมา “เหล็กไหล ! เหล็กไหลออกมาแล้ว คร่อกกกก....”
พิมพ์พรถอนใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่ากอแค่ละเมอ พิมพ์พรค่อยๆ ย่องเข้าไปภายในห้องนอนของลำเจียก
ผ้านุ่งลำเจียกหล่นกองอยู่ที่พื้นท่าน้ำ ข้างๆ กับเสื้อผ้าของทศพล ลำเจียกกับทศพลเล่นน้ำ หัวร่อต่อกระซิกกันสนุกสนาน ทศพลดำน้ำแล้วโผล่พรวดเข้ารวบตัวลำเจียกไว้ ลำเจียกร้องวี้ดว้ายตามจริตจก้านมารยา
พิมพ์พรเข้ามารื้อค้นห้องลำเจียกกระจุยกระจาย พยายามหาหลักฐานว่าลำเจียกทำเสน่ห์ “อยู่ไหนนะ” พิมพ์พรหงุดหงิดหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ พิมพ์พรเห็นบางอย่างแลบออกมาจากใต้หมอน จึงเปิดหมอนออกดู พิมพ์พรตกตะลึงเมื่อเห็นหุ่นตุ๊กตาฝังรูปฝังรอยซุกซ่อนอยู่
พิมพ์พรยื่นตุ๊กตาฝังรูปฝังรอยให้เจิดนภา
เจิดนภารับมาดู “อย่างนี้นี่เองทศพลถึงได้หลงใหลนังลำเจียกไม่ลืมหูลืมตา”
พิมพ์พรโมโห “มันกล้าเล่นคุณไสยสกปรกใส่ทศพล เจ้ายาแฝดแปดยาช้างนักนะ”
“แล้วไอ้หุ่นคุณไสยเจ้าปัญหานี่ล่ะ จะทำยังไงกับมันดี” เจิดนภาเอ่ยถาม
“เอามานี่ เดี๋ยวฉันจัดการเอง” พิมพ์พรหักหุ่นเป็นสองท่อน ก่อนกระทืบแหลกลาญพร้อมสาปแช่ง “เจ้าประคู๊ณ.... ขอให้ของเหล่านี้ย้อนกลับไปเข้าตัวนังลำเจียกทีเถ๊อะ” พิมพ์พรยิ้มสะใจ