บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 22 หน้า 5
บ้านดิลก เขมิกาเตรียมออกไปโรงพยาบาล คนรับใช้ 2 คนเก็บถาดชุดอาหารเช้าออกไปทางครัว
“พี่ดาออกไปโรงพยาบาลแล้วเหรอ”
“คุณดายังไม่ลงมาเลยค่ะ”
“ที่ห้องก็ไม่เห็น นึกว่าออกไปแต่เช้า”
“เมื่อคืนคุณดากลับดึกมาก เลยตื่นเช้าไม่ไหวมั้งคะ”
“พี่ดาเหนื่อยแค่ไหนก็ไม่เคยตื่นสาย เมื่อคืนก็นอนห้องไหนก็ไม่รู้ ไม่คิดถึงคนรอ บอกพี่ดาว่า ฉันไปก่อน!”
เขมิกาเดินออกไปแล้วชะงักนิ่งคิด รู้สึกเหมือนญาดาหลบหน้าผิดปกติอยู่
ในห้องน้ำ ญาดามองผลของชุดตรวจครรภ์อย่างใจหล่นวูบ สับสนนึกอะไรไม่ออก ญาดาหยิบชุดตรวจครรภ์อีก 3 ชุดมาดูผลก็เป็นแบบเดียวกันหมดคือ Positive ท้องแน่! เสียงเคาะประตูดังขึ้นจนญาดาตกใจทำชุดตรวจครรภ์หล่นพื้น
“พี่ดาๆ”
ญาดารีบร้อนก้มลงเก็บ แต่มือก็เผลอกวาดชุดตรวจครรภ์อื่นๆร่วงลงพื้นไปอีก “มีอะไร”
“พี่ดาเป็นอะไรหรือเปล่า
ญาดารีบเก็บแท่งตรวจครรภ์พร้อมกล่องกระดาษและใบคู่มือการใช้ยัดใส่ถุงยา
“พี่ดา!”
“พี่ไม่ได้เป็นอะไร”
หน้าห้องน้ำ เขมิกายังปักหลักไม่ยอมไป “ออกมาคุยข้างนอกได้มั้ยคะ เขมขี้เกียจตะโกน”
ญาดาเปิดประตูออกมาพร้อมปรับสีหน้าให้เป็นปกติแม้ผ่านเรื่องช็อกโลกสดๆร้อนๆ
“พี่ยังไม่ได้แต่งตัว เขมไปโรงพยาบาลก่อนก็แล้วกัน”
“พี่ดาทำอะไรอยู่ในห้องน้ำตั้งนาน”
“ตกลงจะรอไปพร้อมกันใช่มั้ย” ญาดาจะเดินออก แต่เขมิการั้งแขนญาดาไว้เมื่อเห็นกระเป๋าเสื้อคลุมอาบน้ำตุงๆ “พี่ดาตอบไม่ตรงคำถาม แล้วมีอะไรอยู่ในกระเป๋า”
ญาดาเบี่ยงตัวหนี “เขมยุ่งมากไปแล้วนะ” เขมิกาประชิดตัวแล้วล้วงเอาของในกระเป๋าเสื้อคลุมอาบน้ำออกมาจนได้ แต่ที่เขมิกาได้คือขยุ้มผ้าขนหนูที่ห่อมือถือไว้ “ก็แค่มือถือ ทำไมต้องทำแอบๆซ่อนๆ”
“พี่ไม่จำเป็นต้องตอบคำถามเธอทุกเรื่อง เข้าใจมั้ย!!”
ญาดาเดินออกไปอย่างหงุดหงิด เขมิกามองตามเริ่มสงสัย