บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 12
บทประพันธ์ โสภี พรรณรายบทโทรทัศน์ พิมพ์ธนา
ห้องเจ้าสาว เขมิกาค่อย ๆ ก้าวเข้ามาในห้อง และหยุดชะงักมองชุดงานแต่งงานสวยหรูของญาดาแขวนอยู่ เขมิกา มองชุดแต่งงานแล้วอดห่วงญาดาไม่ได้ว่าหายไปไหน เริ่มเห็นชัดว่าการเกี่ยวข้องกับชาคริตมีแต่ปัญหาและปัญหา ปาริฉัตรเดินตามเข้ามาอย่างสอดรู้สอดเห็น
“ทำไงดีคะ คุณเขม ท่าทางแขกจะเริ่มสงสัยแล้วว่า งานแต่งมีปัญหา หรือว่าเปลี่ยนเจ้าสาวเป็นคุณเขมดี”
เขมิกาหันขวับมามองปาริฉัตรอย่างไม่พอใจ เขมิกาเสียงข้ม
“นี่ใช่เวลาพูดเล่นเหรอ ถ้าไม่รู้จะช่วยอะไร ก็กลับเข้างานไป แล้วทำตัวให้เป็นปกติ”
นิกกี้พรวดพราดเข้ามา “มีข่าวดีบ้างหรือยังคะ”
“ยังค่ะ แถวนี้มีแต่เจ้าสาวตัวสำรอง สนมั้ยล่ะ คุณกี้”
นิกกี้พูดกับตัวเอง “ใจเย็นๆ คุณกี้ ใจเย็นๆ ทุกงานย่อมมีปัญหา คุณกี้ต้องหาทางออกได้ คิดๆๆ โอ๊ย! คิดไม่ออก เคยเจอแต่เจ้าภาพเบี้ยวเงิน เจ้าสาวเบี้ยวงานนี่ไม่เคยเจอ ช่วยๆกันตามหาคุณดาด้วยนะคะ คุณๆ.. กี้ขอ!!”
นิกกี้พรวดพราดออกไป ปาริฉัตรมองเขมิกาอย่างจับผิดแต่เขมิกานิ่งเฉย
หน้าโบสถ์ ทัศนะโทรศัพท์เช็คกับแม่บ้านที่บ้านดิลก ทัศนะคาดคั้น “คุณดาไม่ได้กลับไปที่บ้านแน่นะ?”
ทัศนะกดมือถือปิด หันไปถามลูกน้อง 4 คนที่ยืนรอรับคำสั่งอยู่ “มีคนไปเช็คที่บ้านและที่ทำงานแล้วใช่มั้ย”
“ครับ”
นิกกี้พรวดพราดเข้ามาพลางตะแคงหูราวกับมีหูทิพย์
“กี้ได้ยินเสียงรถค่ะ คุณชาคริตต้องกลับมาพร้อมข่าวดีแน่ๆ!”
รถสปอร์ตของชาคริตแล่นเร็วเข้ามาจอดเอี๊ยดแล้วแทบโดดออกจากรถ ปิงนั่งมาด้วย ก้าวลงจากรถอย่างเกรงกลัว ทัศนะกับนิกกี้ไม่เห็นญาดากลับมาด้วย นิกกี้คอตกเหมือนไก่หงอย ชาคริตก้าวยาวๆ เข้ามาอย่างหัวเสียที่สุด “งานนี้ฝีมือยัยนี!” ชาคริตเดินต่อเข้าไปในโบสถ์ ทัศนะยังไม่เข้าใจว่าชญานีทำอะไรลงไป
ทางเข้าโบสถ์ต่อเนื่อ เขมิกากับปาริฉัตรรีบเข้ามา เจอกับชาคริตที่เพิ่งเข้ามา “เจอพี่ดามั้ยคะ” ชาคริตไม่ตอบ แต่กลับเงยหน้าขึ้นมองทั่วโบสถ์ ชาคริตพบว่าในโบสถ์ยังมีชั้นสอง ทัศนะ นิกกี้ และปิงตามเข้ามา
ปิงกลัวมาก “ผมไม่รู้จริงๆครับ คุณนีบอกว่านายสั่งมา ผมก็ต้องทำตามคำสั่ง”
“แล้วแกขับรถออกไปไหน”