บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 12 หน้า 4
“เสียใจด้วยนะ ฉันยังไม่เห็นรถออกไปซักคันเดียว..”
“ยังไงงานแต่งงานวันนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น!!”
“ถึงงานแต่งงานวันนี้จะล่ม คุณคริตก็จัดงานแต่งใหม่ได้ แต่คุณน่ะสิ..คุณจะอยู่ดูหน้าใครๆได้ยังไง คิดอะไรของคุณ ถึงได้ทำเรื่องไม่เข้าท่าแบบนี้!!”
“พี่คริตจะไม่จัดงานเป็นครั้งที่สามให้ขายหน้าอีกแน่”
“เราไปแต่งงานกันที่เมืองนอกก็ได้ พี่ชายคุณรวยออกจะตาย เรามีเหตุผลที่จะต้องแต่งงานกัน..คุณไม่มีทางที่จะทำลายงานของเราได้” ญาดายิ้มหวานแต่ออกแนวกวนประสาทคล้ายชาคริตเข้าสิง
ชญานีแกล้งขู่ “มีสิ! ถ้าไม่มีคุณ! ก็จะไม่มีงานแต่งงาน” ชญานีอยากขู่ให้ญาดากลัว มองซ้ายมองขวาเห็นมีดวางอยู่รวมกับสิ่งอื่นๆ ก็คว้ามาขู่ “ไปกับฉัน!” ชญานีลากตัวญาดาให้ออกไปจากห้องด้วยกัน พลางเอามีดขู่ไว้
“คิดให้ดีก่อนนะ คุณนี อย่าทำอะไรที่ต้องเสียใจทีหลัง”
“หุบปาก!!” ชญานีดึงญาดาออกไป
ชั้น 2 ในโบสถ์ ทัศนะกับไตรทศเดินออกมาทางแยกซ้าย ทัศนะตะโกนมา “ไอ้คริต! ไม่เจอว่ะ”
ชาคริตหันมาตามเสียงทัศนะ “งั้นก็ต้องเป็นทางนี้ ไปดูรอบๆที่อื่นแล้ว ไม่เจอเหมือนกัน” ชาคริตพูดไปก็คอยมองเจ้าหน้าที่ไป “เขตหวงห้ามนี่มีทางเข้าทางเดียว?”
“ครับ ถามแล้วถามอีกทำไมครับ”
“เพราะผมต้องเข้าไปไงครับ!!” ชาคริตใช้ความว่องไวพุ่งเข้าไปทันที เจ้าหน้าที่จะดึงตัวไว้แต่วืด แถมชาคริตดึงมือถือจากมือเจ้าหน้าที่ติดไปด้วยเพื่อไม่ให้โทรแจ้งรปภ. “ห้ามเข้าครับ!!!”
“ขอโทษนะ คุณ!!”
“ไม่เข้าไม่ได้ครับ!” ทัศนะกับไตรทศรีบตามชาคริตไป เจ้าหน้าที่ยืนงง ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้
ในห้องชั้น 2 ชาคริตรีบเร่งเดินมา เปิดประตูห้องทุกห้องแต่ไม่พบญาดา จนทั้งสามคนมาถึงห้องสุดท้าย ชาคริตเปิดประตูพรวดเข้าไปทันที แต่ก็ไม่เจออะไร
“คุณนีคงพาพี่ดาหนีออกไปแล้ว”
“คุณดาหายไปเป็นชั่วโมง..น่าจะไปไกลมากแล้ว”
“แต่ไปยังไง รถอยู่นี่ใช่มั้ยครับ”
“ไม่!!..ญาดาต้องยังอยู่ที่นี่!!” ชาคริตถีบเก้าอี้ที่วางเรียงพิงกัน จนล้มลงทีละตัวเป็นโดมิโน่