บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 7 หน้า 4
ลีลาเดินมาที่ลานจอดรถ วัลภากับดลฤดีตามมาด้วย
“ไอ้ลี หยุดก่อน!” วัลภาเอ่ยขึ้นเสียงเข้ม ลีลาหยุดเดินหันกลับมา
“เมื่อกี้คือเรื่องแก้เซ็งของแกใช่ไหม”ดลฤดีย้อนถาม
“แกกับเจ๊ก็เห็นว่าฉันอยู่เฉยๆ ยัยศิรินธารมันบ้าเองต่างหาก”
“อยู่ดีๆ มันจะฮีทขึ้นได้ยังไงถ้าไม่โดนยั่วประสาท” วัลภามองลีลาอย่างจับผิด
กัลยาดึงศิรินธารมาที่รถด้วยอาการหัวเสีย เอ๋กับลุงชุบนั่งรออยู่ไม่ห่างจากรถนัก
“คุณผู้หญิงมาแล้วลุง ทำไมสีหน้าดูเหวี่ยงๆ” เอ๋เอ่ยถามลุงชุบอย่างสงสัย
กัลยาดึงศิรินธารเข้ามาที่รถ “ลูกหยีเป็นบ้าอะไร ฉีกหน้าแม่กลางงานแบบนั้น”
“ลูกหยีจะไปฆ่ามัน !”
“หยุดนะลูกหยี แม่บอกให้หยุด!” กัลยาตบศิรินธารเสียงดัง ทุกคนต่างตะลึง แม้แต่กัลยาก็อึ้งที่ลืมตัว รุนแรงกับศิรินธาร กัลยาหันมาแล้วชะงักที่เห็นศิรินธารน้ำตาร่วง “ลูกหยี...แม่ขอโทษนะลูก แต่ลูกหยีไม่ควรอาละวาดแบบนั้นต่อหน้าคนอื่น”
“แล้วแม่จะให้ลูกหยีทนเป็นอีโง่ให้มันนัดกับผัวของลูกหยีมาหยามกันถึงที่นี่ ลูกหยีทนไม่ได้ ลูกหยีไม่อยากเป็นควาย แม่ได้ยินไหม!”
กัลยาตกใจกับอาการฟูมฟายของศิรินธาร “ลีลานัดหาญกล้ามาที่นี่เหรอ จริงเหรอลูก!” ศิรินธารกรีดร้อง ร้องไห้ฟูมฟายด้วยความ เจ็บปวดก่อนจะเป็นลมเพราะความโกรธที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ “ลูกหยี!....ลูกหยี! ยาดม เร็ว!”
เอ๋รีบควานหายาดมในกระเป๋า แล้วรีบเข้ามาดูศิรินธาร กัลยามองอาการของศิรินธารรู้สึกเจ็บแค้นแทนลูก กัลยาเห็นลีลา วัลภา ดลฤดีกำลังเดินไปที่รถอีก มุมหนึ่ง “เอ๋...ดูคุณลูกหยีไว้นะ”
“แล้วคุณผู้หญิงจะไปไหนคะ?” เอ๋ถามยังไม่ทันจบ กัลยาก็เดินลิ่วๆ ไปแล้ว เอ๋มองหน้าลุงชุบ ลุงชุบหน้าเหรอหราแบบไม่รู้เหมือนกัน
ลีลา วัลภา และดลฤดีเดินมาถึงที่รถ
วัลภาดึงแขนลีลาไว้ “ลียังไม่ตอบเจ๊เลย ว่าฝีมือแกใช่ไหม”
“ลี...”
ลีลายังไม่ทันเอ่ยตอบ เสียงของกัลยาก็ดังขึ้น “เธอทำแบบนี้ทำไม!” สามสาวชะงักหันไปตามเสียง กัลยาก้าวเข้ามาอย่างไม่พอใจ
ลีลามาดนางพญาเข้าสิงทันที ไม่เคยเกรงหรืออ่อนให้ใครอยู่แล้ว “คุณควรไปถามลูกสาวของคุณมากกว่านะคะ เพราะฉันไม่ได้ทำอะไรเลย”
“เธอนัดหาญกล้ามาที่นี่”