บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 2 หน้า 3
“ถ้าคุณรุตม์ตั้งมั่นและตั้งใจทำเพื่อครอบครัว คุณผู้หญิงต้องเข้าใจแน่ค่ะ อาจจะไม่ใช่วันนี้ พรุ่งนี้ ทำความดี ต้องมีใจที่เข้มแข็ง สู้กับโทสะ โมหะ ป้าเลี้ยงคุณมาตั้งแต่เล็ก ป้าเชื่อว่าคุณรุตม์เป็นคนดี และคนทำดีต้องได้ดีใน ท้ายที่สุด..”
“ครับป้า” นรุตม์ล้มตัวยลงนอนตักป้าเพ็ญ “ผมจะรอวันที่คุณแม่เข้าใจ ถึงมันจะนานแค่ไหนก็ตาม ผมจะไม่ท้อ” ป้าเพ็ญลูบหัวนรุตม์เบาๆ อย่างปลอบโยน
เช้าวันใหม่ที่บ้านของชลัมน์ ลีลานอนฟุบอยู่มุมหนึ่งไม่ห่างจากเตียงชลัมน์ เสียงเหมือนของตกจากนอกห้อง ลีลาขยับตัวตื่นขึ้นมาเหลือบมองไปทางเตียงของชลัมน์ มองเห็นว่าบนเตียงว่างเปล่า ลีลาตกใจ “พ่อ!” ลีลาลุกขึ้นอย่างตกใจรีบออกไปนอกห้อง “คุณป้าคะ คุณป้า!”
มัสยาออกมาจากห้อง “มีอะไรเหรอลี”
“คุณพ่อหายไปค่ะ” ลีลารีบวิ่งออกไปนอกบ้านทันที
ลีลาวิ่งออกมาที่ด้านหลังชายหาด มองหาเห็นเก้าอี้รถเข็นของชลัมน์ตะแคงอยู่กับพื้นทราย “พ่อ!” ลีลารีบวิ่งไปที่ชายหาด มัสยาที่ตามออกมารีบวิ่งตามลีลาไป
ลีลาวิ่งมาที่รถเข็นที่ตะแคงอยู่ หญิงสาวมองลงไปในทะเล เห็นชลัมน์ที่กำลังจะจมน้ำ “พ่อ!” ลีลาวิ่งลุยลงไปในทะเลพุ่งตรงไปหาชลัมน์ทันที
“ปล่อยพ่อนะลี ปล่อย!” ชลัมน์โวยวาย
ลีลาเข้าไปล็อกคอชลัมน์แล้วลากเข้าฝั่งด้วยแรงที่มีทั้งหมด
ร่างของชลัมน์ถูกวางบนพื้นทราย ชลัมน์ไม่ยอมแพ้ พยายามจะพลิกตัวเพื่อลงทะเลอีกครั้ง ลีลากับมัสยาต้องเข้ามาช่วยกันรั้ง ชลัมน์ไม่ยอมพยายามจะสะบัด “ปล่อย!”
มัสยาเอ่ยเตือนสติ “แกจะทิ้งพี่กับหลานไปไม่ได้! แกต้องอดทน”
“ผมทนไม่ไหวแล้วพี่ ปล่อยผม ให้ผมตาย!”
“พ่อต้องอยู่กับลีนะคะ อย่าทิ้งลี” ลีลาขอร้อง
ชลัมน์ค่อย ๆ หัวเราะประชดชีวิตตนเองทั้งน้ำตาเหมือนคนเสียสติ “แค่คิดจะตายยังทำไม่ได้ น่าสมเพช!”
ลีลากับมัสยามองอารมณ์ของชลัมน์ด้วยความเครียด
ชลัมน์นอนหลับอยู่บนเตียงในสภาพที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ลีลากับมัสยายืนมองชลัมน์ ที่นอนนิ่ง
“พ่อของลีเคยเป็นผู้ชายที่เก่ง มีภรรยาที่ดี ชีวิตสมบูรณ์แบบ ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนทรยศอย่างนายศิริ พ่อของลีคงไม่ต้องพิการ ใช้ชีวิตบนรถเข็นจมอยู่กับความทุกข์แบบนี้ ป้าอยากจะทวงทุกอย่างคืนมาแต่ ป้าก็ไม่มีอะไรจะไปต่อสู้กับมัน ชื่อเสียงเงินทอง สุดท้ายพ่อเขาคงต้องตายไปกับความรู้สึกผิด ป้า...” มัสยาร้องไห้ออกมาอย่างแค้นใจ