บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 12 หน้า 2
ที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯ ลีลากำลังอยู่ในห้องผ่าตัดเพื่อทำแผล หมอกับพยาบาลทำงานอย่างขะมักเขม้น
ส่วนนรุตม์กับแดนรออยู่หน้าห้องผ่าตัด นรุตม์นั่งนิ่ง ในขณะที่แดนเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย
ภารดีเดินถือแก้วกาแฟ กับแซนด์วิชเข้ามายื่นให้กับนรุตม์ “กินรองท้องก่อนนะคะ”
“พี่ขอกาแฟอย่างเดียวก็พอ”
วัลภากับดลฤดีเดินเข้ามาหน้าห้องผ่าตัดด้วยความรีบร้อน
“ลีเป็นไงบ้าง?” ดลฤดีเอ่ยถาม
“แผลที่ถูกยิงติดเชื้อ หมอต้องผ่าตัดเอาเนื้อตายออก ล้างแผลลดการติดเชื้อ” แดนตอบ
“จะเป็นแผลเป็นหรือเปล่า” วัลภาถามอย่างกังวล
“หมอจะศัลยกรรมแผลให้เลยครับ”
วัลภากับดลฤดีค่อยโล่งอก
วัลภามองนรุตม์ “มันเกิดอะไรขึ้นที่เกาะนั่น”
“คุณลีบาดเจ็บเพราะปกป้องผม ผมจะขอรับผิดชอบดูแลคุณลีทั้งหมด” นรุตม์รับอาสา
“ไม่จำเป็น ผมดูแลแฟนผมได้” แดนรีบเอ่ยปฏิเสธ วัลภากับดลฤดีอึ้งๆ
“พี่รุตม์คะ เอมว่าเรากลับกันก่อนดีไหมคะ” ภารดีรีบไกล่เกลี่ย
“พี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าคุณลีจะออกจากห้องผ่าตัด”
แดนมองหน้านรุตม์อย่างไม่พอใจ นรุตม์มองตอบอย่างแข็งกร้าวไม่ยอมถอยเหมือนกัน
ภารดี วัลภา ดลฤดีมองทั้งสองหนุ่ม ต่างรู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆ ด้านมาคุมาก แล้วประตูห้องผ่าตัดก็ถูกเปิดออก หมอก้าวออกมา ทุกคนกรูกันเข้าไปหาหมอ
“เพื่อนดิฉันเป็นยังไงบ้างคะ” วัลภาเอ่ยถาม สีหน้าหมอยิ้มๆ ทุกคนมองอย่างโล่งใจ
ที่บ้านของชลัมน์ ดลเดินเข้ามาที่หน้าบ้าน พลางคุยโทรศัพท์กับแดน สีหน้าดลดูโล่งอก จังหวะที่ดลจะก้าวขึ้นบ้าน เสียงมัสยาโวยวายดังมาจากในบ้าน “ไปไม่ได้นะชลัมน์”
“ผมจะไปหาลูก!”
ดลเดินเข้าไปในบ้านเห็นชลัมน์เข็นเก้าอี้รถเข็นพยายามจะออกมาที่ประตูบ้านให้ได้ โดยมีมัสยาที่พยายามจะดึงยื้อไว้
“อย่ามายุ่ง!” ชลัมน์จับมือมัสยาแล้วเหวี่ยงด้วยความแรงจนมัสยาเซไปทางดล ดลรับมัสยาไว้
“ดล ช่วยห้ามชลัมน์หน่อย เขาจะเข้ากรุงเทพฯ ให้ได้เลย” มัสยารีบขอความช่วยเหลือ
“ลูกฉันเจ็บปางตาย พวกแกจะให้ฉันอยู่เฉยๆ เหรอวะ” ชลัมน์โวยวาย
ดลหันไปมองชลัมน์ “พี่ก็รู้ว่าพี่กลับไปที่นั่นไม่ได้”
“ฉันเป็นห่วงลี ฉันจะไปดูลูกฉัน!” ชลัมน์จะเข็นรถเข็นไป แต่ดลยึดเก้าอี้ไว้ ชลัมน์พยายามจะเข็นแต่ไปไม่ได้ ชลัมน์มองดลด้วยความโกรธ