บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 10 หน้า 4
“ครับ” หาญกล้ารีบเข้ามาประคองศิรินธาร แต่สายตายังไม่วายมองลีลาอย่างอาวรณ์
“หาญกล้า!” นรุตม์เรียกเสียงเข้ม หาญกล้ารู้สึกตัวพาศิรินธารออกไป
ลีลามองตามแล้วหันมาทางวัลภา “เจ๊...ไปกันเถอะค่ะ” วัลภาเข็นรถพาลีลาออกไป
ดลฤดีต้องคอยกันนักข่าว “คุณลีลาเพลียมาก ขอทางด้วยนะคะ”
“งั้นข่าวที่คุณศิริจะวางมือก็เป็นความจริงใช่ไหมคะ” นักข่าวเอ่ยถามกับศิริประเด็นใหม่
ศิริเข้ามาข้างนรุตม์ ตามมาด้วยนักข่าวเข้ามารุมสัมภาษณ์ “นรุตม์เป็นคนทำงานรุ่นใหม่ที่จะเข้ามารับช่วงต่อจากผม”
นักข่าวต่างพากันมาถ่ายรูป ณรัลมองอย่างไม่พอใจเดินออกไปอย่างหัวเสีย วิทยาจับตามองอารมณ์ของณรัลอยู่ห่างๆ
หาญกล้าพาศิรินธารที่สีหน้าเครียดจัดออกมา “ลูกหยี...คุณทำดีแล้วนะ”
ศิรินธารน้ำตาร่วง “ลูกหยีเจ็บใจ ต้องยกมือไหว้มัน”
“คุณทำสิ่งที่ดี ช่วยโรงแรมไว้ ผมภูมิใจในตัวคุณมากนะลูกหยี”
“คุณคิดอย่างนั้นเหรอคะ” ศิรินธารย้อนถามอย่างไม่แน่ใจ หาญกล้าพยักหน้า ศิรินธารกอดหาญกล้าอย่างต้องการกำลังใจ เหมียวชะงัก กัลยาที่เห็นก็ชะงักรอจังหวะจะเข้าไป
ป้าเพ็ญเอ่ยกับเหมียว “เธอกลับไปทำงานได้แล้วไป”
“ค่ะ” เหมียวรับคำ ก่อนจะเดินกลับไปแต่ก็อดแอบดูด้วยความอยากรู้ไม่ได้
“เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเราจริงๆ” เสียงลีลาดังขึ้น หาญกล้ากับศิรินธารชะงักหันมอง วัลภาเข็นรถเข็นพาลีลาเข้ามา ดลฤดีตามเข้ามาติดๆ ลีลายิ้มเยาะ “ฉันยินดีนะที่เราสองคนเป็นมิตรกันได้ ขอบคุณนะคะคุณกล้า ลีไม่คิดเลยว่าคุณจะทำให้ภรรยาคุณขอโทษ ลีต่อหน้าทุกคนได้จริงๆ” วัลภากับดลฤดีอึ้งกับคำพูดของลีลา
กัลยาและป้าเพ็ญตะลึง หาญกล้ายิ่งอึ้ง ศิรินธารหันขวับมองหาญกล้าทันที
ด้านศิริ และนรุตม์ถูกนักข่าวรุมสัมภาษณ์ ยังปลีกตัวไปไม่ได้
นรุตม์มองหาธีรพัฒน์ “คุณธี...ช่วยตามไปดูลูกหยีที”
ธีรพัฒน์รับคำสั่ง แล้วรีบเดินออกไป
ลีลาเผชิญหน้าอยู่กับศิรินธาร ลีลายิ้มอย่างจงใจ “ขอบคุณจริงๆ ค่ะคุณกล้า”
ศิรินธารเดินเข้าหาหาญกล้า “ที่มันพูด หมายความว่ายังไง!”
วัลภากับดลฤดีมองหน้ากันที่ลีลาไปหาเรื่องศิรินธารอีก
ลีลามองวัลภา “ไปกันเถอะค่ะเจ๊” หญิงสาวรีบชิ่ง วัลภายอมเข็นลีลาออกไป ดลฤดีเดินตามเพื่อนไปติดๆ
ศิรินธารวี้ดใส่หาญกล้า “นี่คุณหลอกให้ลูกหยีขอโทษมันจริงเหรอ!”