บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 10 หน้า 5
ลีลาที่นั่งบนรถเข็นยิ้มอย่างสะใจ วัลภากับดลฤดีชะงักมองหน้ากันอึ้งๆ ชักลังเลกับพฤติกรรมของลีลา
หาญกล้าอึกอักจำต้องตอบ “เขาบอกว่าถ้าคุณขอโทษแล้วเรื่องมันจะจบ ผมไม่อยากให้พ่อคุณโกรธ”
“กล้า!” ศิรินธาร้องกรี๊ด พุ่งเข้าตีหาญกล้า “แล้วศักดิ์ศรีของเมียคุณล่ะ กล้า คุณคิดถึงหน้าหยีบ้างไหม!” ศิรินธารตีหาญกล้าด้วยความโกรธสุดขีด สติหลุดจนหาญกล้ารับมือแทบไม่ได้
กัลยารีบเข้าไปพยายามจะหยุดศิรินธาร “ลูกหยี! ใจเย็นๆ ลูก” ป้าเพ็ญเข้ามาเห็นศิรินธารอาละวาดก็พยายามจะหยุดศิรินธาร
“คุณหลอกเมียเพื่อนังนั่น กล้าทำได้ยังไง ทำได้ยังไง!”
ธีรพัฒน์เข้ามาแล้วรีบเข้าไปอุ้มศิรินธารออกจากหาญกล้า ศิรินธารยังดิ้นรน จนธีรพัฒน์ก็แทบจะเอาไม่อยู่ ต้องปล่อยศิรินธาร ศิรินธารวี้ดจนอาการหอบกำเริบ ศิรินธารหายใจหอบแล้วล้มลงหมดสติทุกคนตกใจ
“ลูกหยี!” กัลยาตกใจมาก ทั้งกัลยา และป้าเพ็ญรีบเข้าไปดูศิรินธาร หาญกล้าตกใจไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ภายในโรงอาหารของโรงแรม ชาติมีสีหน้าตกใจมาก “ชักแหง็ก ๆ ๆ เลยอ่ะดิ”
“คุณลูกหยี มีทั้งหอบหืด โหดผสมในตัว ดีนะไม่มีความดัน โกรธขนาดนั้น เส้นเลือดคงแตกตายไปแล้ว” เหมียวรีบเสริม
“แกนี่สุดยอดเลยนะเหมียว มาไม่นานแต่เก็บทุกรายละเอียด สอดรู้สอดเห็นเก่งกว่าทำงานเยอะ” จิ๊บแขวะอย่างทึ่งๆ เหมียวมองแบบเอ้า อีนี่!
ก้องรีบห้ามทัพ “เดี๋ยวนะฮะ อย่าเพิ่งกัดกันฮะ” จิ๊บกับเหมียวหันขวับมองก้อง “อุ๊บส์! ก้องหมายถึงอย่าเพิ่งตีกันน่ะฮะ คือก้องอยากรู้ว่าอาการคุณลูกหยีเป็นยังไงบ้างฮะ”
ที่โรงพยาบาล หน้าห้องฉุกเฉิน ทุกคนหันมองหาญกล้า กัลยายิ่งมองหน้าหาญกล้ายิ่งโกรธ “เพราะแก” กัลยาตบหน้าหาญกล้า “หลงนังนั่นมากใช่ไหม ไอ้คนเลว !”
“ผมไม่ได้คิดจะหลอกลูกหยีนะครับคุณแม่” หาญกล้ารีบแก้ตัว
“แกคิดว่าพวกฉันโง่ ไม่รู้ว่าแกทำเลวลับหลังลูกฉันมากแค่ไหน” กัลยามองด้วยความรังเกียจ “พฤติกรรมของแก คำว่าสวะยังน้อยเกินไป”
“คุณกัลยา!” ศิริปราม กัลยาชะงัก“ที่นี่โรงพยาบาล...” กัลยาจำต้องหยุด เพราะตอนนี้สีหน้าศิริดุมาก ศิริเอ่ยกับหาญกล้า “กลับไปทำงาน”
“ครับ....” หาญกล้ารีบเดินออกไป
“คุณกัล ผมรู้ว่าคุณห่วงลูกหยี แต่คุณต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองด้วย” ศิริตำหนิภรรยา
“ทำไมคุณยอมให้ลูกไหว้ขอโทษผู้หญิงคนนั้น”
“มันเป็นเรื่องที่สมควร แล้วทุกอย่างมันก็จบด้วยดี”
“แต่มันรวมหัวกับหาญกล้าหลอกลูกหยีนะคะ”