บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 4 หน้า 2
ลีลามองน้องตุ๊กตาในมือ กอดน้องตุ๊กตาไว้สายตาแข็งกร้าว
ที่บ้านของชลัมน์ มัสยาเช็ดกรอบภาพของชลัมน์กับลีลาที่ถ่ายรูปด้วยกันแล้ววางไว้ที่เดิม เธอเห็นชลัมน์นั่งดูภาพของศิรินธารในทีวีซ้ำๆ แต่สีหน้าในครั้งนี้เริ่มหงุดหงิด เบื่อ มัสยายกถาดข้าวมาวางที่โต๊ะ แล้วจัดการไปเลื่อนเก้าอี้รถเข็นของชลัมน์มาที่โต๊ะ
"ลีโทรมาหรือเปล่า" ชลัมน์เอ่ยถาม
"หลานเพิ่งกลับไปไม่กี่วัน"
"แต่ผมรอมานาน นานเกินไปด้วยซ้ำ!”
มัสยาขยับมาประจันหน้า สบตาปรามอีกฝ่าย "แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ" มือของชลัมน์ข้าง ที่วางบนขา ขยุ้มขาตัวเองอย่าเจ็บแค้น หายใจกระชั้นถี่ "ยอมรับความจริง แล้วเธอจะเจ็บปวดน้อยลง อดทน...."
ชลัมน์พยายามจะหายใจยาวขึ้น เพื่อให้ตัวเอง สงบลง มัสยาเห็นว่าชลัมน์สงบลงบ้างแล้ว จึงจัดแจงเลื่อนถาดอาหารให้ชลัมน์ ชลัมน์กินด้วยสีหน้าที่เฉยชา
ภายในห้องอาหารริมสระของโรงแรม ณรัลณรัลคุยมือถือกับศิรินธาร สีหน้าอึ้งๆ “หยีหมายความว่ายังไง จัดการกับคุณลีลา?”
“ก็ทำยังไงก็ได้ให้พี่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของผู้หญิงคนนั้น จะด้วยข่าวหรืออะไรก็ตาม ที่จะประกาศให้คนทั้ง สังคมรู้"
“กันไม่ให้สามีของแกมายุ่งได้ใช่ไหม" ณรัลย้อนถาม
"ถ้าลีลาถูกกันให้เป็นพี่สะใภ้ กล้าคงจะเกรงใจไม่ยุ่งด้วย ระดับพี่รัลคงไม่ทำให้หยีผิดหวังใช่ไหมคะ"
ณรัลยิ้มมั่นใจ เขามองไปเห็นลีลาในชุดว่ายน้ำ สวยงาม เดินขึ้นจากสระว่ายน้ำ ณรัลชะงักมองตามลีลาที่เดินไปที่เก้าอี้ริมสระ ลีลาหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดตัว อย่างอ้อยอิ่ง
"แต่คนนี้มันไม่ง่าย ไม่โง่เหมือนคนอื่นๆ ที่พี่เคยเจอนะ"
"ถ้าพี่อยากให้หยีคุยกับคุณพ่อ หยีก็จัดการให้ได้ทุกเรื่อง แบบนี้โอเคไหมคะ" ศิรินธารยื่นข้อเสนอ
“เพื่อน้องสาวที่น่ารักของพี่ พี่จะจัดการให้นะ" ณรัลเอ่ยยิ้มๆ
“ขอบคุณค่ะ หยีจะคอยฟังข่าวดีนะคะ" ศิรินธารวางสายอย่างพอใจ
ณรัลวางสายจะลุกออกไปแต่ชะงัก ที่เห็นหาญกล้าเดินมาจากอีกด้านหนึ่ง กำลังเดินออกไปที่สระว่ายน้ำ
หาญกล้าเดินเข้ามาริมสระว่ายน้ำพลางมองหาลีลา หาญกล้าเห็นลีลากำลังใส่เสื้อคลุมลงนั่ง จึงรีบตรงเข้าไปนั่งเก้าอี้ที่อยู่ไม่ห่างนัก
"ผมดีใจมากเลยนะที่ได้รับโทรศัพท์จากคุณ"
"คุณเป็นยังไงบ้างคะ ตั้งแต่วันแฟชั่นโชว์วันนั้น เราไม่ได้คุยกันเลย"
"ก็ต้องระวังตัวนิดหน่อยครับ"
"แล้วมาคุยกับลีแบบนี้ไม่กลัวภรรยาคุณรู้เหรอคะ" ลีลาถามยิ้มๆ