บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 22 หน้า 4
“ครับ แล้วก็เป็นคนสำคัญมากๆ”
ลิปดารู้สึกสังหรณ์ใจวืดขึ้นมา รีบตัดบท “งั้นก็รีบไปเถอะ เรื่องงานเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมค่อยเรียกมาคุย”
ปราณนต์ยิ้มโล่ง “ขอบคุณครับบอส ผมไปก่อนนะครับ”
ลิปดาพยักหน้า ปราณนต์รีบวิ่งที่จักรยานและขี่ไปอย่างเท่ ลับหลังปราณนต์ลิปดาหยิบโทรศัพท์มาโทร.
ออก “คุณรัน .. ตอนนี้ศยาอยู่ที่ไหน ? ทำอะไรอยู่ ?” ลิปดาถามด้วยความอยากรู้ สังหรณ์ใจ และหวงสุดๆ
มุมสวยมุมหนึ่งของกรุงเทพ ... น้ำพุพุ่งสวยงาม อวัศยายืนอยู่ริมน้ำพุในชุดสวย เหมือนออกเดท
ปราณนต์เดินเข้ามาจากอีกมุม มองๆ หา ผ่านม่านน้ำ จนเจออวัศยายืนหันหลัง .. ปราณนต์เดินมายืนข้างหลังและเรียกขึ้น “คุณแอบรัก ...”
อวัศยาชะงักกึก... หันมาหาปราณนต์ .... สองคนเผชิญหน้ากัน ปราณนต์เดินผ่านเข้ามา ยืนอยู่กับอวัศยาในระยะประชิด ต่างคนต่างมองตากัน ไม่มีใครพูดอะไรออกมา เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน ...
“ผิดหวังมั้ย …”
อวัศยายังพูดไม่จบปราณนต์ก็พูดสวนขึ้น “ผมไม่รู้สึกผิดหวังแม้แต่นิดเดียวที่รู้ว่าแอบรักคือพี่ศยา .. แล้วพี่โกรธ ..”
ปราณนต์ยังพูดไม่จบ อวัศยาก็พูดสวนขึ้น “ฉันไม่เคยโกรธเธอเลย ที่เธอคิดว่าพริบพราวคือแอบรัก และฉันก็ไม่โกรธพริบพราวด้วย ..”
“พี่เข้าใจ ?”
“พี่เข้าใจ !”
ทั้งสองคนเอ่ยขึ้นพร้อมกันแล้วก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน บรรยากาศดีขึ้น ความเกร็งลดลง
“ผมมีคำถามมากมายที่อยากจะถาม ผมอยากรู้ว่าทำไมพราวถึงรู้เรื่องการนัดของเรา ทำไมตอนพราวเป็นแอบรักแล้วพี่ไม่บอกผม ทำไม....ทำไมพี่ไม่ปกป้องตัวเอง ทำไมไม่ปกป้องแอบรัก ทำไมล่ะครับพี่?”
ปราณนต์พยายามจะสร้างโลกสวยงามขึ้น
อวัศยาเล่นตามบท “เราข้ามตรงนั้นกันมาแล้ว อย่าถามถามเหตุผลอีกเลยว่าทำไม.. ไหนๆ เราก็เริ่มต้นมาเจอกันใหม่ เราก็เริ่มอะไรใหม่ๆดีกว่า ไม่ต้องคิดถึงเรื่องที่ผ่านมา”
ปราณนต์ชะงักกึก คำพูดคุ้นๆ เขานึกถึงตอนที่พริบพราวพูดว่า...ให้ลืมเรื่องเก่าๆ และอยู่แต่กับปัจจุบัน
ปราณนต์หน้าเสียนิดๆ .. สลัดพริบพราวไม่หลุด
อวัศยาแปลกใจ “เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“เปล่าครับ เปล่าไม่เป็นอะไร ครับ..ดีครับ..เรามาเริ่มต้นกันใหม่ แล้วเราจะเริ่มต้นกันในสถานะอะไรครับ?”
“ก็.... เป็นอะไรก็ได้ ... เป็น..”
แล้วปราณนต์กับอวัศยาก็โพล่งออกมาพร้อมกัน “เป็นแฟนกันมั้ย ?”
อวัศยาอึ้ง .. ช็อค.. เด็กมาขอเป็นแฟน “เป็น...แฟน ?”
“เร็วไปมั้ยครับ ?”