บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 22 หน้า 5
“ไม่รู้สิ ไม่มั๊ง เธอว่าไงอ่ะ”
“ไม่นะครับไม่เลย..ไม่เร็วไปหรอก พี่ก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ใช่เด็กๆ จะมีแฟนก็ไม่เห็นจะแปลก”
“เออใช่..เราก็คุยกันทางแชต ทางอีเมล มาตั้งนานก็เรียนรู้กันไปตั้งเยอะแล้วเนอะ..เจอกันก็..เป็นแฟนกันเลย..ก็ได้ มั้ง?เนอะ?”
“ครับ..ผมก็ว่าอย่างนั้น...งั้นเราก็...เป็นแฟนกันเลยนะครับ..”
อวัศยายังช็อคนิดๆ แล้วก็พยักหน้า...“อือๆ”
ปราณนต์ยิ้ม “ผมดีใจมากเลยครับ” ปราณนต์อยากจะเข้าไปกอดอวัศยา แต่ก็ไม่รู้จะกอดยังไง อึกๆอักๆ กึกๆกักๆ อวัศยาก็เข้าใจ แต่ก็ไม่รู้จะให้เค้าเข้ามากอดยังไง..เงอะงะกันอยู่สักพักก็หาทางเข้ามากอดกันจนได้ ... หมั่บ!! เฮ่ออออ .... ทั้งคู่กอดกันท่ามกลางน้ำพุที่สวยงาม
ทั้งอวัศยากับปราณนต์พยายามจะยิ้มและมีความสุข ทั้งที่ในใจของทั้งคู่ สับสน งุนงง และมีอะไรบางอย่างเคลือบแฝงอยู่
ในนารากร ตอนกลางคืนที่เงียบเหงา ... มีเพียงแสงไฟบางจุดจากหน้าจอคอมพ์ ..
พริบพราวเดินเข้ามา มองไปรอบๆแล้วใจหาย .. พริบพราวเดินมาพร้อมกับกล่องเปล่า และเก็บของที่โต๊ะ
ของตัวเอง
หญิงสาวกำลังยกกล่องของจะกลับ แต่ตอนเดินผ่านโต๊ะปราณนต์ เธอชะงักเท้าหยุด และหันมามอง แล้วเดินมาที่โต๊ะปราณนต์...วางของ และลูบเบาๆ ที่โต๊ะ คิดถึงปราณนต์
ภาพตอนปราณนต์นั่งทำงานและแซวกัน แกล้งกัน รักกัน หลากหลายอารมณ์ พริบพราวน้ำตาคลอ ...
ลิปดาเดินเข้ามา “แน่ใจว่าจะไปจริงๆ”
พริบพราวรีบเช็ดน้ำตา ทำปกติ และหันมาตอบ “แน่ใจค่ะ”
ลิปดาเดินเข้ามาถาม “แต่สิ่งที่พราวกำลังจะทำ มันอันตรายมากนะ”
“แต่ถ้าพราวไม่ทำ ก็อาจจะมีลูกค้าของนารากรอีกหลายคนต้องเป็นอันตราย ... พราวทำในสิ่งที่ผิดพลาดมามากแล้ว พราวขอทำสิ่งที่ถูกต้องบ้าง เผื่อมันจะลบล้างความผิดที่เคยทำไว้”
“แล้วเรื่องระหว่างพราวกับปราณนต์...”
“มันจบแล้วค่ะ...ณนต์รู้ความจริงหมดแล้ว..ณนต์รู้ว่าพราวไม่ใช่แอบรัก และตอนนี้ก็คงจะรู้แล้วว่า...แอบรักที่แท้จริง..เป็นใคร?” พริบพราวพูดน้ำเสียงเศร้าๆ ทำใจ
ลิปดาฟังแล้วสะเทือนใจ ... ต่างคนต่างเจ็บจากมุมของตัวเอง
ประตูห้องรัน เสียงออดดังกระหน่ำ รันรีบวิ่งไป “จ้าๆๆๆมาแล้วจ้า โอ้ยยยย จะรีบร้อนอะไรนักหนา”
รันเปิดประตูผัวะเข้ามา..เห็นอวัศยายืนหน้าใส หญิงสาวยิ้มพยายามมีความสุข “รัน !! ฉันค้นพบแล้ว !!”
รันงง “ค้นพบอะไรของแก?”