บทละครโทรทัศน์ บาปบรรพกาล ตอนที่ 14 หน้า 4
จีรนันท์เห็นอย่างนั้นก็ช่วยอุณนิษาทำลายข้าวของไปอีกสองสามชิ้น...“ไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน ของมันเกะกะ...” แล้วเดินจากไป
น้อยโกรธจะเดินตาม รสสุคนธ์จับเอาไว้ “หยุดเดี๋ยวนี้นะ” น้อยพยักหน้า ยอมรับในสิ่งที่รสสุคนธ์บอก รสสุคนธ์กลับสงบมองทั้งสองคนที่เดินจากไป แต่แล้วจู่ๆ ไฟในห้องจัดเลี้ยงก็ดับวูบลง...ห้องทั้งห้องมืด...
น้อยตกใจถามขึ้น “คุณรส ทำไมไฟดับคะ”
ในห้องควบคุมระบบไฟฟ้าของโรงแรมแกรนด์บดินทร์ ม.ล.อุณนิษาสะใจที่ยก Cut Out ไฟในห้องจัดเลี้ยงที่รสสุคนธ์เตรียมงานอยู่ได้
“คุณนิษาเนี่ยฉลาดมากค่ะ ปล่อยให้พวกมันอยู่กันมืดๆ ดูสิจะทำงานต่อได้มั้ย” จีรนันท์สอพลอ
“ฉันว่า เราไปเล่นอะไรสนุกๆ แกล้งพวกมันอีกนิดดีกว่า...”
ในห้องจัดเลี้ยงที่ยังมืดอยู่...จู่ๆ ก็มีผีที่คลุมด้วยผ้าขาวยาวๆ โผล่มาพร้อมด้วยเสียงประกอบหมาหอน... น้อยหันไปเห็น ทำท่าจะหวีดร้อง แต่แล้วก็พยายามรวบรวมสติ... “วะ...”
รสสุคนธ์เข้ามาจับมือน้อยไว้แล้วพูดปลอบเพราะรู้ว่าโดนแกล้งแน่นอน “ใจเย็นๆ น้อย...”
ม.ล.อุณนิษาโผล่ออกมาจากมุมมืดอย่างเร็ว ทำให้รสสุคนและน้อยตกใจเล็กน้อย “เก่งเนี่ย ไม่ยักกลัวความมืด สงสัยจะกินอยู่กับผีย่าทุกวัน...คงชินชา” พูดจบ ม.ล.อุณนิษาก็เดินออกไป
รสสุคนธ์และน้อยมองและเดินต่อไป จู่ๆ จีรนันท์ก็โผล่ออกมาอย่างรวดเร็วอีก น้อยกรี๊ด................ดังสนั่น
จีรนันท์หัวเราะ “อยู่ในความมืดต่อไป” พูดจบก็เดินจากไป
น้อยมามาสบตารสสุคนธ์ในความมืด “แล้ว...เรา เอาไงต่อดีค่ะ คุณรส”
รสสุคนธ์บอกน้อยที่ส่ายหน้า ไม่กล้าอยู่คนเดียว “ฉันออกไปหาข้าวมาทานกันก่อนดีกว่า น้อยรอฉันอยู่ที่นี่ก่อนละกัน”
“ไม่ค่ะน้อยไปด้วย”
“ก็ได้” รสสุคนธ์กับน้อยเลยพากันออกไปจากห้องจัดเลี้ยง
นภานั่งอยู่ตรงหน้ารามนรินทร์ในห้องทำงาน โรงแรมพรหมบดินทร์ “บอสมีงานอะไรจะสั่งนภาคะ”
“จริงสิ เลยเวลาเลิกงานของคุณนภามานานแล้ว”
“ถ้ามีงานด่วน นภาอยู่ทำโอเวอร์ไทม์ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา เพื่อบอส เพื่อโรงแรมแกรนด์บดินทร์” นภาอาสาด้วยอาการภาคภูมิใจโอเวอร์
รามนรินทร์อมยิ้มน้อยๆ ที่ลงล็อก ต้องการให้นภาไปช่วยรสสุคนธ์เรื่องเตรียมงาน “งั้นผมคงต้องรบกวนแล้วล่ะครับ คุณนภา”
“สั่งมาได้เลยค่ะ บอส”
“คืนพรุ่งนี้มีงานวันเกิดคุณแม่ผม ซึ่งจัดที่ห้องจัดเลี้ยงโรงแรมเรา...”
“ค่ะ ก็แม่...” นภาจะพูดถึงรสสุคนธ์ แต่ก็เปลี่ยนใจ “ใช่ค่ะใช่...”
“ผมอยากให้คุณนภาประสานงานกับโพรเจ็กต์แมนเนเจอร์ของงานนี้หรือคุณรสสุคนธ์ ดูแลเรื่องการจัดตกแต่งสถานที่ให้เพอร์เฟ็กต์ที่สุด ให้สมกับที่คุณแม่เองก็เป็นหนึ่งในเจ้าของโรงแรม คุณนภาจัดการแทนผมได้มั้ยครับ”-นภาถึงกับอึ้งไปหลายวินาที เพราะยังเข้าใจผิดว่ารสสุคนธ์ไม่เป็นมืออาชีพ นัดแล้วไม่รักษาเวลา “คือ นภาเกรงว่าคนที่ไม่เป็นมืออาชีพอย่างนั้น นัดแล้วก็ผิดเวลาถึงสองครั้ง...”