บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 5 หน้า 4
"ถิง...ผมบอกความรู้สึกของผมกับคุณไปจนหมดแล้ว...แต่ผมยังไม่รู้เลยว่าคุณคิดยังไงกับผม"
ถิงถิงมองเอกภพแล้วหมุนตัวหันหน้าไปทางอื่นไม่ตอบ เอกภพขยับเข้ามามองถิงถิงด้วยแววตาแสดงความรัก เอกภพจับมือถิงถิงขึ้นมา ถิงถิงไม่เงยหน้าด้วยความเขินอาย เอกภพเชยคางถิงถิงขึ้น
"ชั้นก็บอกคุณไปหมดแล้วไง...ว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้"
“ถิงถิง...เรื่องของเราจะเป็นไปไม่ได้ ก็เพราะเหตุผลเดียว คือ คุณ...ไม่ใช่เพราะอุปสรรคสารพัดที่คุณ พูดมาหรอก"
"ชั้นเหรอ..."
"ใช่...ถ้าเรารักกัน อะไรก็ไม่ใช่อุปสรรค...ผมรักคุณ...แต่ถ้าคุณไม่รักผม...มันก็เป็นอุปสรรคสำหรับผม ...ที่ผมจะต้องฝ่าฟันเอาชนะใจคุณให้ได้”
ถิงถิงมองเอกภพ แววตาอ่อนโยนลง "คุณไม่เคยลำบาก...ไม่เคยจน...อดมื้อกินมื้อ...คุณไม่รู้หรอกค่ะ...ว่าความรักอย่างเดียวไม่พอที่จะทำให้คน 2 คนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข...มันยังต้องมีปัจจัยอื่น รวมทั้งความสัมพันธ์ของญาติพี่น้องเรา...และ ก็เงินด้วย"
“แต่สิ่งแรกที่เราจะก้าวไปด้วยกัน ก็คือ ความรักนะ ถิง..."
"ชั้นไม่อยากเถียงกับคุณ..."
"ก็ไม่ต้องเถียง...แค่บอกผมว่า....คุณรู้สึกยังไงกับผม" เอกภพถามย้ำ
ถิงถิงส่ายหน้า "ชั้นบอกอะไรไม่ได้หรอกค่ะ...ทุกอย่างมันเร็วเกิน"
"มันไม่ได้อยู่ที่เวลานะครับ...ถ้าคุณเข้าใจคำว่า รักแรกพบ" เอกภพพูดเสียงอ่อนหวาน มองถิงถิงอย่างมีความหมาย ตาหวานฉ่ำ
ถิงถิงหน้าแดงก้มหน้าลงอย่างเขินอาย แต่ท่าทางของถิงถิงก็มีใจให้
ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของเป๊ก เหมือนฝันทำหน้าตกใจเหมือนคาดไม่ถึงเมื่อได้รู้เรื่องของเอกภพกับถิงถิง "อะไรนะ...เฮียเอกรักถิงถิงเหรอ...ข้ามหน้าลอดสายตาชั้นไปถึงจุดนั้นได้ยังไงเนี่ย...” เหมือนฝันหันขวับมามองเป๊ก “เฮียเป๊ก....เฮียรู้เห็นกับเฮียเอกใช่มั้ย....ทำไมเฮียทำแบบนี้"
"เฮ้ย...ใครบอกล่ะ พูดไปเรื่อง เฮียก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน"
"ชั้นไม่เชื่อ...เฮียเป็นเพื่อนสนิทกับเฮียเอก...มีเรอะจะไม่รู้เรื่อง"
"ดีแต่ว่าชั้น...แล้วตัวเธอเองล่ะ เป็นเพื่อนสนิทกับถิงถิงไม่ใช่เหรอ...ทำไมถึงไม่รู้เรื่อง"
คราวนี้เหมือนฝันชะงัก ทำท่าคิดซักครู่ก่อนจะเบ้ปากร้องไห้ "นี่เราสองคนโดนเพื่อนหักหลังใช่มั้ย...เฮีย โอย...เสียใจที่สุด...เสียใจยิ่งกว่ากรีดอายลายเนอร์เลอะอีก"
เป๊กทำหน้าแหยๆ เมื่อได้ยินคำเปรียบเทียบ "คิดได้ไงเนี่ย..."
เหมือนฝันค้อนเป๊ก ส่งเสียงร้องไห้อีกนิด ก่อนจะเงียบเสียงตั้งสติ ท่าทางลังเล “แต่...เอาจริงๆ นะ...ชั้นก็อยู่กับถิงถิงตลอด...ไม่เคยได้ยินเค้าพูดเรื่องเฮียเอกเลยซักครั้ง...หรือว่างานนี้ ถิงจะไม่เกี่ยว แต่เฮียเอกชอบถิงข้างเดียว ห๊ะ...เฮียเป๊ก"
เป๊กมองหน้าเหมือนฝันอย่างครุ่นคิด เริ่มคล้อยตามอีกฝ่าย
เอกภพหันไปมองถิงถิงแล้วหัวเราะเบาๆ อย่างมีความสุข
ถิงถิงหันมามองเอกภพ "ขำอะไรคะ..."
"เปล่าครับ...แค่มีความสุขก็เลยอยากหัวเราะเบาๆ" เอกภพทำตาเจ้าชู้กับถิงถิง ถิงถิงหลบตาอย่างเขินอาย "ถิง...ไม่บอกผมว่ารู้สึกยังไง...แต่ก็คุยกับผม...เดินมากับผม...แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว"