บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 3 หน้า 2
นับทองมองอาเฉินแล้วค้อนขวับ "ขำอะไรเฮีย...เป็นป๊าแท้ๆแทนที่จะห่วงลูก"
"ก็มีลื้อห่วงแทนแล้วไง"
"เจ๊เนื้อทองก็เหมือนกัน...ไม่ได้สนใจอะไรเล้ย" นับทองหันมาโวยใส่พี่สาว
"อ้าว.....ย้ายมาหาเรื่องทางนี้ต่อ..." เนื้อทองเอ่ยขำๆ
"ทำเป็นปล่อยลูกกันดีนัก...ระวังเหอะ...เจอใครไม่รู้งาบไปจะทำไง"
"ห่วงอยู่เรื่องเดียวเนี่ยละ..." เนื้อทองอ่อนใจ
"ก็ชั้นสังหรณ์อะ...สังหรณ์ว่าจะมีเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ที่มันไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม ไม่คู่ควร..."
อาเฉินเปรย "ผู้ชายโสดมันก็ต้องมีเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวากันบ้าง...แต่ถ้าเค้าจะลงหลักปักฐานกับใคร... เค้าก็ต้องดู ให้ดี...คิดให้รอบคอบ"
"แล้วนี่....เอกภพอยู่หลังบ้านเหรอ..." นับทองเอ่ยถามขึ้นอีก
"ขึ้นข้างบนไปแล้ว..." เนื้อทองตอบแทน
นับทองขมวดคิ้ว "ทำไมขึ้นข้างบนเร็วจัง...มีอะไรรึเปล่า"
เนื้อมองกับอาเฉินมองหน้ากันแล้วอมยิ้มขำความกังวลของนับทอง
ขณะเดียวกัน เอกภพนั่งนิ่งอยู่ในห้อง สีหน้าค่อนข้างเครียด ครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่ตนเจอเมื่อเผชิญหน้ากับอาเปียวพ่อของถิงถิง
อาเปียวมองขาอย่างไม่พอใจตั้งแต่หัวจรดเท้า "ลื้อมาทำอะไรที่นี่...ป๊า ม๊า อี๊ ลื้อรู้รึเปล่า..."
"คือ...ผม" เอกภพอึ้ง
"รีบกลับไปเลย...ไป๊...นังอี๊ลื้อ มันบอกอยู่นี่ว่าอย่าเข้าใกล้อั๊ว...เหม็นเหล้า"
“แปะครับ..."
"ไม่ต้องมาลำดับญาติกับอั๊ว...อั๊วไม่ใช่แปะลื้อ..."
"แต่แปะเป็นเพื่อนรักกับป๊านะครับ..."
"ปากพล่อย...พูดจาเพ้อเจ้อ...อั๊วไม่เคยมีเพื่อนแบบนั้น...ลื้อกลับไปได้แล้ว อย่ามายุ่งเกี่ยวกับครอบครัวอั๊ว....ถิงถิงเข้าบ้าน...แล้วอย่าไปยุ่งเกี่ยว พูดจากับไอ้คนครอบครัวนี้อีก เข้าใจมั้ย" ถิงถิงมองหน้าอาเปียวแล้วหันไปมองเอกภพ ทั้งคู่สบตากัน เอกภพมองถิงถิงอย่างเป็นมิตร ในขณะที่ถิงถิงก็รู้สึกสงสารเอกภพ อาเปียวพูดต่อ “เอ้า...จะยืนนิ่งมองมันทำไม...ไป...เข้าบ้าน...อาเกลียวลื้อเอาลูกสาวลื้อเข้าบ้านไป"
เกลียวรู้สึกตัวหันมาทางถิงถิง พยักหน้าให้ "เข้าบ้าน.....ถิงถิง..."
ถิงถิงหันมาทางเกลียวแล้วมองไปที่เอกภพอีกครั้ง ก่อนจะตัดใจเข็นรถเข้าบ้านไป
อาเปียวเอ่ยไล่อีก "กลับไปซะทีซิโว้ย...ยืนเฉยอยู่ได้ ฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องรึไง...ไป๊ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว...ไป๊...ไปซิวะ"