บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 18 หน้า 13
ดนัยเปิดประตูกว้างออก วิชิตดึงหญิงสาวเดินเข้าไปในห้อง โยนไปที่เตียง แล้วเดินออกไป ดนัยปิดประตูห้อง แล้วเดินเข้าหาหญิงสาว หญิงสาวยกมือไหว้ ร้องไห้ขอร้องดนัย ดนัยยิ้ม ไม่สนใจ กดผู้หญิงลงไปที่เตียง แล้วปลดเชือกชุดคลุมของตัวเองทันที
“มิหนำซ้ำเจ้ายังหลงมัวเมาในกิเลสตัณหา โดยไม่คำนึงว่าจะก่อทุกข์เข็ญให้กับใครมากมายเพียงใด!!”
บนถนน ตอนที่ดนัยกำลังเดินหาเสียง มีทีมงานถือป้ายหาเสียงที่มีรูปดนัย พร้อมกับสโลแกน “คุณธรรมนำทาง” ชาวบ้านต่างๆออกมาดักรอเจอดนัย ดนัยเดินยิ้ม ทักทายชาวบ้าน แล้วเริ่มแจกมือถือ แจกเงินให้ชาวบ้าน ชาวบ้านดีใจ
“เจ้าทำให้คนลุ่มหลงกับกิเลสที่เจ้าสร้างขึ้นตบตาพวกเขา ใช้ประโยชน์จากความโลภ อยากได้อยากมีของมนุษย์ สร้างความแตกร้าวให้กับผู้คน เป็นข้าแผ่นดินแทนที่จะรับใช้แผ่นดิน แต่กลับใช้อำนาจหน้าที่หาผลประโยชน์เพื่อตัวเจ้าเอง!”
ดนัยทรุดลงกับพื้น สั่นไปทั้งตัว ค่อยๆยกมือไหว้อุบลด้วยความหวาดกลัว
“เจ้าไม่เคยพอในอำนาจแลทรัพย์สมบัติ!! ทรยศต่อหน้าที่แลแผ่นดินเกิด! บรรพบุรุษยอมเสียเลือดเนื้อเพื่อรักษาแผ่นดินไว้ให้ลูกหลาน... แต่ไม่คิดเลยว่าจะมีลูกหลานจัญไรกล้าเนรคุณเช่นเจ้า! ...ถึงเวลาที่เจ้าจะได้รับผลกรรมของเจ้าแล้ว!!”
ดนัยที่หวาดกลัว ลนลานวิ่งฝ่าพวกวิญญานลูกน้องที่ล้อมรอบอยู่วิ่งหนีออกไป
ดนัยวิ่งไปตามทาง อยู่ๆจันโผล่ออกมาจากมุมหนึ่งของอุโมงค์ขวางดนัยไว้ ดนัยตกใจ หันกลับวิ่งไปอีกทาง บ่าวชายอีกคนของอุบลโผล่ออกมาขวางดนัยไว้ ดนัยตกใจ ท่าทางตื่นกลัวไม่รู้จะทำยังไง อุบลเดินมาหยุดที่ตรงหน้าดนัย
“คุณเป็นใครกันแน่?!”
“เจ้าเคยให้สัตย์ปฏิญาณไว้กับใครเล่า?”
ดนัยชะงัก
ในอดีตทหารประมาณสิบนาย คุกเข่าอยู่ มีอัครา ณรงค์อยู่แถวหน้า ดนัยคุกเข่าอยู่รวมกับทหารอื่นรุ่นเดียวกัน
“ดวงวิญญาณบรรพชนทั้งหลายที่เคยสละเลือดเนื้อ ชีวิตปกป้องมาตุภูมิเพื่ออนุชนรุ่นหลังมาแล้ว โปรดมาชุมนุม เพื่อสดับรับฟังคำสัตย์ปฏิญาณ ที่แสดงว่า พวกข้าพเจ้า ผู้หวังความสุข ร่มเย็นให้แก่ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ จักทำหน้าที่ด้วยความสุจริตและเต็มความสามารถ ...หากข้าพเจ้าคิดคดทรยศเป็นอื่น ของให้ดวงวิญญาณแห่งบรรพชนทั้งหลาย จงลงโทษข้าพเจ้าให้สาสม!!”
ทหารทุกคนกรีดเลือดหยดลงพื้น...รวมทั้งอัครา ณรงค์ ดนัย
ดนัยพูดสาบานเองต่อคนเดียว“และหากข้าพเจ้าไม่ปฏิบัติตามคำที่กล่าวไปแล้ว ขอให้เลือดทุกหยดของข้าพเจ้า ได้มาหลั่งลงชดใช้คำสัตย์ปฏิญาณ ณ ที่แห่งนี้!”