บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนจบ
สามีตีตรา ตอนที่ 24 (ตอนจบ)
กุนตีกับพวงหยกมองหน้ากันตา
“ก้อยจะไปอเมริกาจริงๆเหรอ?”
“ก้อยจัดการเอกสารทุกอย่างเรียบร้อยแล้วค่ะ”
“อะไรกัน..ทำอะไรไม่ปรึกษา แบบนี้ฉันไม่...”
“แม่ห้ามก้อยไม่ได้หรอกค่ะ”
พวงหยกถอนใจ “ใครว่าฉันจะห้าม อยากไปก็ไป”
กันตากับกุนตีมองหน้ากันไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
“นี่ คุณพวงหยกตัวจริงหรือเปล่า?”
“ตัวจริงสิยะ..ฉันก็แค่พยายามจะเป็นแม่ที่ดีกับเขาบ้าง ไปเถอะยัยก้อย ถ้าไปแล้ว มีความสุขกว่าที่เป็นอยู่นี่ แม่ก็ไม่ห้าม แต่ห้ามไปแล้วไปเลยนะ ยังไงแกก็ต้องกลับมา”
กันตายิ้มเข้าไปกอดพวงหยก
“ก้อยต้องกลับมาอยู่แล้ว เดี๋ยวแม่เหงาปากตายไม่มีใครให้ด่า..ก้อยไปทำงานก่อนนะคะ”
กันตาลุกออกไปหอมแก้มพวงหยกฟอดใหญ่ เป็นความรู้สึกที่พวงหยกไม่เคยได้รับ
“ดูมันนังลูกคนนี้!!น้ำตาตกในยังจะมาปากดี”
“เรื่องใจแข็งต้องยกให้ยัยก้อยค่ะแม่ ส่วนยัยกั้งมันพวกแข็งนอกอ่อนใน ร้องไห้น้ำตาจะเป็นสายเลือดแล้วอยู่ๆก็ลุกขึ้นมาหักโหมทำงานหนัก แบบนี้อาการน่าเป็นห่วง”
“บางทีกั้งมันอาจจะทำใจได้แล้วก็ได้ อย่าไปดูถูกมันสิ”
“แม่คิดแบบนั้นจริงๆเหรอ?”
พวงหยกถอนใจห่วงกะรัตไม่แพ้กุนตี
กะรัตนั่งทำงานร่างแบบชุดแบบใจลอยคิดถึงพิศุทธิ์ แต่พอหลุดจากภวังค์ก็พยายามสลัดความคิด กลับมาจดจ่อกับงานเหมือนเดิม
รองเท้าผู้ชายก้าวเข้ามายืนด้านหลังกะรัต กะรัตรู้สึกว่ามีคนยืนข้างหลัง เงยหน้าขึ้น
“คุณศิวา...”
ศิวามองกะรัตด้วยสีหน้ายังรู้สึกผิด “ขอโทษครับที่ผมมารบกวนคุณ คือผมอยากจะมาขอโทษที่ผมทำให้คุณกับคุณพิศุทธิ์ต้องหย่ากัน”
“..มันไม่ใช่ความผิดของคุณทั้งหมดหรอก แต่มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันมันหูเบา ไม่เคยเชื่อใจ ไม่เคยไว้ใจคุณพิศุทธิ์ ต่อให้ไม่มีเรื่องของคุณ วันนึง..ฉันก็ต้องทำความรักของฉันพังอยู่ดี”
“แต่ยังไงผมก็รู้สึกผิด...”
“ช่างมันเถอะค่ะ อย่าคิดอะไรอีกเลย ทุกอย่างมันจบแล้ว”
ศิวามองกะรัตที่พยายามเข้มแข็งไม่ให้รู้ว่ากำลังเศร้า ทั้งๆที่ความจริงยังเจ็บ ยิ่งทำให้ศิวารู้สึกแย่