บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนจบ หน้า 5
8 มกราคม 2564 ( 15:00 )
4.6M
1
“ถ้าหิ้วมาจริงๆ ก็เอามาเผื่อฉันด้วยแล้วกัน ! ตอนนี้ฉันโสดแล้ว”
กันตา กุนตีหัวเราะขำพวงหยก
“ก้อยไปก่อนนะคะ ..เอาไว้ถึงที่โน้นแล้ว ก้อยจะไลน์มาหานะคะ ..สวัสดีค่ะ”
กันตายกมือไหว้พวงหยกและกุนตีแล้วเดินไป ทันใดนั้นกันตาชะงัก กึก !!
เสียงโทรศัพท์ดัง กันตาเอาขึ้นมาเป็นชื่อศิวา แต่กันตาไม่รับ กันตากดตัดสายทิ้ง แต่จังหวะนั้นเองพวงหยกอุทานดังมาก “อุแม่เจ้า!!”
ทุกคนหันไปมองเห็นศิวายืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย กันตาเห็นศิวาชูป้ายขึ้นมา "ผมรักคุณ"
“อีตาศิวานี่ยังจะมีหน้ามามายุ่งกับลูกสาวฉันอีก”
กุนตีห้ามพวงหยกไม่ให้โวยไปมากกว่านี้
ศิวายังคงเปลี่ยนป้าย "รับโทรศัพท์ผมเถอะ" "ผมอยากคุยกับคุณ"
ศิวากดโทรศัพท์ เป็นสายศิวาเข้ามา กันตามองโทรศัพท์ ทุกคนลุ้นว่าะรับหรือไม่รับ สุดท้ายกันตาตัดสายทิ้งและปิดมือถือ ศิวารู้ว่ากันตาปฏิเสธ ศิวายกป้ายชูต่อ
"1 ปี"/5 ปี /10 ปี หรือทั้งชีวิต"
"นานแค่ไหนผมก็จะรอ" -"จนกว่าคุณจะยกโทษให้ผม"
"จนกว่าคุณ" "จะยอมเป็น" "เจ้าสาวของผม"
กันตากลืนน้ำตาลงไป และหันหลังให้กับศิวา “ก้อยไปนะคะ!!”
กันตาเดินเข้าเกทไป ทิ้งศิวาไว้ที่เบื้องหลัง อนาคตจะเป็นอย่างไรอยู่ที่ฟ้าลิขิตชะตาของคนทั้งสองคนนี้
กุนตีมองไปทางศิวาที่ได้พยายามทำดีที่สุดแล้ว
หน้าบ้านเนื้อแพร พวงหยกที่ใส่แว่นตาหนาเตอะ คลุมผ้าทำลับๆล่อๆ ชะโงกหน้าดู ว่าเนื้อแพรอยู่กับกฤชหรือเปล่า เนื้อแพรเดินมาเห็นพวงหยกยืนส่องอยู่ เนื้อแพรมองรู้ทัน
“มาตามสามีเหรอคะ!!”
พวงหยกจะหันกลับเจอเนื้อแพรดักหน้า พวงหยกตกใจร้องจ๊าก!!
“ว๊ายย!! มาไม่ให้สุ้มให้เสียง อั๊วะหัวใจจะวาย”
“เอ่อ ..คุณมาทำไมคะ?”
พวงหยกมองเนื้อแพรอย่างไว้ท่า “ลูกชายหล่อนติดต่อมาบ้างไหม?”
“ค่ะ ..ก็ติดต่อมาบ้าง”
“ถ้าลูกชายหล่อนติดต่อมาอีก ช่วยบอกเขาหน่อยว่าที่ผ่านมา อย่าโกรธยายกั้งเลย นิสัยที่ไม่ดีของยายกั้ง มันเกิดจากฉันที่คอยพูดใส่หัวมัน ตลอดว่าผู้ชายมันเลว ทำให้เขามีชีวิตอย่างหวาดระแวง แทนที่จะสอนให้ มันรู้จักมองข้ามข้อผิดพลาดบางอย่างและให้อภัย”
“ ..คุณพวงหยก”
“ไม่ต้องทำหน้าอึ้งขนาดนั้นหรอก คนอย่างฉันไม่ได้โง่ คิดเป็น..แต่แค่ไม่พูดเท่านั้นแหละ”
พวงหยกเชิดหน้าจะเดินออกไป แล้วชะงักเท้า หันกลับมาบอกเนื้อแพร
“อ้อ ! บอกเขาด้วยว่ายายกั้งมันยังไม่ได้ขายเรือนหอ มันรอน้ำพริกถ้วยเดิมกลับมาอยู่”